خفر
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Root |
---|
خ ف ر (ḵ-f-r) |
Etymology 1
[edit]From Proto-Semitic *ḫapar-. Compare Biblical Hebrew חָפַר (ḥɔp̄ar, “to survey, to spy out”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]خَفَرَ • (ḵafara) I, non-past يَخْفِرُ (yaḵfiru)
Conjugation
[edit]Conjugation of
خَفَرَ
(form-I sound, verbal nouns خَفْر or خِفَارَة or خُفُور)verbal nouns الْمَصَادِر |
ḵafr or ḵifāra or ḵufūr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ḵāfir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
maḵfūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḵafartu |
ḵafarta |
خَفَرَ ḵafara |
ḵafartumā |
ḵafarā |
ḵafarnā |
ḵafartum |
ḵafarū | |||
f | ḵafarti |
ḵafarat |
ḵafaratā |
ḵafartunna |
ḵafarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaḵfiru or ʔaḵfuru |
taḵfiru or taḵfuru |
yaḵfiru or yaḵfuru |
taḵfirāni or taḵfurāni |
yaḵfirāni or yaḵfurāni |
naḵfiru or naḵfuru |
taḵfirūna or taḵfurūna |
yaḵfirūna or yaḵfurūna | |||
f | taḵfirīna or taḵfurīna |
taḵfiru or taḵfuru |
taḵfirāni or taḵfurāni |
taḵfirna or taḵfurna |
yaḵfirna or yaḵfurna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaḵfira or ʔaḵfura |
taḵfira or taḵfura |
yaḵfira or yaḵfura |
taḵfirā or taḵfurā |
yaḵfirā or yaḵfurā |
naḵfira or naḵfura |
taḵfirū or taḵfurū |
yaḵfirū or yaḵfurū | |||
f | taḵfirī or taḵfurī |
taḵfira or taḵfura |
taḵfirā or taḵfurā |
taḵfirna or taḵfurna |
yaḵfirna or yaḵfurna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaḵfir or ʔaḵfur |
taḵfir or taḵfur |
yaḵfir or yaḵfur |
taḵfirā or taḵfurā |
yaḵfirā or yaḵfurā |
naḵfir or naḵfur |
taḵfirū or taḵfurū |
yaḵfirū or yaḵfurū | |||
f | taḵfirī or taḵfurī |
taḵfir or taḵfur |
taḵfirā or taḵfurā |
taḵfirna or taḵfurna |
yaḵfirna or yaḵfurna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | iḵfir or uḵfur |
iḵfirā or uḵfurā |
iḵfirū or uḵfurū |
||||||||
f | iḵfirī or uḵfurī |
iḵfirna or uḵfurna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḵufirtu |
ḵufirta |
خُفِرَ ḵufira |
ḵufirtumā |
ḵufirā |
ḵufirnā |
ḵufirtum |
ḵufirū | |||
f | ḵufirti |
ḵufirat |
ḵufiratā |
ḵufirtunna |
ḵufirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḵfaru |
tuḵfaru |
yuḵfaru |
tuḵfarāni |
yuḵfarāni |
nuḵfaru |
tuḵfarūna |
yuḵfarūna | |||
f | tuḵfarīna |
tuḵfaru |
tuḵfarāni |
tuḵfarna |
yuḵfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḵfara |
tuḵfara |
yuḵfara |
tuḵfarā |
yuḵfarā |
nuḵfara |
tuḵfarū |
yuḵfarū | |||
f | tuḵfarī |
tuḵfara |
tuḵfarā |
tuḵfarna |
yuḵfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḵfar |
tuḵfar |
yuḵfar |
tuḵfarā |
yuḵfarā |
nuḵfar |
tuḵfarū |
yuḵfarū | |||
f | tuḵfarī |
tuḵfar |
tuḵfarā |
tuḵfarna |
yuḵfarna |
Derived terms
[edit]- خَفْر السَّواحِل (ḵafr as-sawāḥil, “coastguard”)
Etymology 2
[edit]Root |
---|
خ ف ر (ḵ-f-r) |
From Proto-Semitic *ḫapar-. Compare Biblical Hebrew חָפֵר (ḥɔp̄er, “to be ashamed”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]خَفِرَ • (ḵafira) I, non-past يَخْفَرُ (yaḵfaru)
- to be shy
Usage notes
[edit]For most assert that this verb is only used in relation to a woman, and it seems to be seldom, if ever, otherwise used.
Conjugation
[edit]Conjugation of
خَفِرَ
(form-I sound, verbal nouns خَفَر or خَفَارَة)verbal nouns الْمَصَادِر |
خَفَر or خَفَارَة ḵafar or ḵafāra | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
ḵāfir | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
maḵfūr | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḵafirtu |
ḵafirta |
خَفِرَ ḵafira |
ḵafirtumā |
ḵafirā |
ḵafirnā |
ḵafirtum |
ḵafirū | |||
f | ḵafirti |
ḵafirat |
ḵafiratā |
ḵafirtunna |
ḵafirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔaḵfaru |
taḵfaru |
yaḵfaru |
taḵfarāni |
yaḵfarāni |
naḵfaru |
taḵfarūna |
yaḵfarūna | |||
f | taḵfarīna |
taḵfaru |
taḵfarāni |
taḵfarna |
yaḵfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔaḵfara |
taḵfara |
yaḵfara |
taḵfarā |
yaḵfarā |
naḵfara |
taḵfarū |
yaḵfarū | |||
f | taḵfarī |
taḵfara |
taḵfarā |
taḵfarna |
yaḵfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔaḵfar |
taḵfar |
yaḵfar |
taḵfarā |
yaḵfarā |
naḵfar |
taḵfarū |
yaḵfarū | |||
f | taḵfarī |
taḵfar |
taḵfarā |
taḵfarna |
yaḵfarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | iḵfar |
iḵfarā |
iḵfarū |
||||||||
f | iḵfarī |
iḵfarna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | ḵufirtu |
ḵufirta |
خُفِرَ ḵufira |
ḵufirtumā |
ḵufirā |
ḵufirnā |
ḵufirtum |
ḵufirū | |||
f | ḵufirti |
ḵufirat |
ḵufiratā |
ḵufirtunna |
ḵufirna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔuḵfaru |
tuḵfaru |
yuḵfaru |
tuḵfarāni |
yuḵfarāni |
nuḵfaru |
tuḵfarūna |
yuḵfarūna | |||
f | tuḵfarīna |
tuḵfaru |
tuḵfarāni |
tuḵfarna |
yuḵfarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔuḵfara |
tuḵfara |
yuḵfara |
tuḵfarā |
yuḵfarā |
nuḵfara |
tuḵfarū |
yuḵfarū | |||
f | tuḵfarī |
tuḵfara |
tuḵfarā |
tuḵfarna |
yuḵfarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔuḵfar |
tuḵfar |
yuḵfar |
tuḵfarā |
yuḵfarā |
nuḵfar |
tuḵfarū |
yuḵfarū | |||
f | tuḵfarī |
tuḵfar |
tuḵfarā |
tuḵfarna |
yuḵfarna |
References
[edit]- Баранов, Х. К. (2011) “خفر”, in Большой арабско-русский словарь (Bolʹšoj arabsko-russkij slovarʹ), 11th edition, Москва: Живой язык, →ISBN
- Lane, Edward William (1863) “خفر”, in Arabic-English Lexicon[1], London: Williams & Norgate
- Wehr, Hans (1960) “خفر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz
Categories:
- Arabic terms belonging to the root خ ف ر
- Arabic terms inherited from Proto-Semitic
- Arabic terms derived from Proto-Semitic
- Arabic 3-syllable words
- Arabic terms with IPA pronunciation
- Arabic lemmas
- Arabic verbs
- Arabic form-I verbs
- Arabic sound verbs by conjugation
- Arabic sound form-I verbs
- Arabic sound verbs
- Arabic verbs with full passive
- Arabic transitive verbs