Jump to content

فضل

From Wiktionary, the free dictionary
See also: فصل and ف ض ل

Arabic

[edit]

    Etymology 1.1

    [edit]
    Root
    ف ض ل (f ḍ l)
    12 terms

    Verb

    [edit]

    فَضَلَ (faḍala) I (non-past يَفْضُلُ (yafḍulu), verbal noun فَضْل (faḍl))

    1. (intransitive) to remain, to be left over
      Synonym: بَقِيَ (baqiya)
    2. (transitive, of someone) to exceed or outdo (especially in virtue, merit, or worth); to outworth
      Synonym: أَفْضَلَ (ʔafḍala)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of فَضَلَ (I, sound, a ~ u, impersonal passive (?), verbal noun فَضْل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    فَضْل
    faḍl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    فَاضِل
    fāḍil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَفْضُول
    mafḍūl
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m فَضَلْتُ
    faḍaltu
    فَضَلْتَ
    faḍalta
    فَضَلَ
    faḍala
    فَضَلْتُمَا
    faḍaltumā
    فَضَلَا
    faḍalā
    فَضَلْنَا
    faḍalnā
    فَضَلْتُمْ
    faḍaltum
    فَضَلُوا
    faḍalū
    f فَضَلْتِ
    faḍalti
    فَضَلَتْ
    faḍalat
    فَضَلَتَا
    faḍalatā
    فَضَلْتُنَّ
    faḍaltunna
    فَضَلْنَ
    faḍalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَفْضُلُ
    ʔafḍulu
    تَفْضُلُ
    tafḍulu
    يَفْضُلُ
    yafḍulu
    تَفْضُلَانِ
    tafḍulāni
    يَفْضُلَانِ
    yafḍulāni
    نَفْضُلُ
    nafḍulu
    تَفْضُلُونَ
    tafḍulūna
    يَفْضُلُونَ
    yafḍulūna
    f تَفْضُلِينَ
    tafḍulīna
    تَفْضُلُ
    tafḍulu
    تَفْضُلَانِ
    tafḍulāni
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَفْضُلَ
    ʔafḍula
    تَفْضُلَ
    tafḍula
    يَفْضُلَ
    yafḍula
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    يَفْضُلَا
    yafḍulā
    نَفْضُلَ
    nafḍula
    تَفْضُلُوا
    tafḍulū
    يَفْضُلُوا
    yafḍulū
    f تَفْضُلِي
    tafḍulī
    تَفْضُلَ
    tafḍula
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَفْضُلْ
    ʔafḍul
    تَفْضُلْ
    tafḍul
    يَفْضُلْ
    yafḍul
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    يَفْضُلَا
    yafḍulā
    نَفْضُلْ
    nafḍul
    تَفْضُلُوا
    tafḍulū
    يَفْضُلُوا
    yafḍulū
    f تَفْضُلِي
    tafḍulī
    تَفْضُلْ
    tafḍul
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    imperative
    الْأَمْر
    m اُفْضُلْ
    ufḍul
    اُفْضُلَا
    ufḍulā
    اُفْضُلُوا
    ufḍulū
    f اُفْضُلِي
    ufḍulī
    اُفْضُلْنَ
    ufḍulna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m فُضِلَ
    fuḍila
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُفْضَلُ
    yufḍalu
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُفْضَلَ
    yufḍala
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُفْضَلْ
    yufḍal
    f

    Etymology 1.2

    [edit]

    Verb

    [edit]

    فَضُلَ (faḍula) I (non-past يَفْضُلُ (yafḍulu), verbal noun فُضُول (fuḍūl))

    1. to become meritorious; to become illustrious
      Synonym: شَرُفَ (šarufa)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of فَضُلَ (I, sound, u ~ u, no passive (?), verbal noun فُضُول)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    فُضُول
    fuḍūl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    فَاضِل
    fāḍil
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m فَضُلْتُ
    faḍultu
    فَضُلْتَ
    faḍulta
    فَضُلَ
    faḍula
    فَضُلْتُمَا
    faḍultumā
    فَضُلَا
    faḍulā
    فَضُلْنَا
    faḍulnā
    فَضُلْتُمْ
    faḍultum
    فَضُلُوا
    faḍulū
    f فَضُلْتِ
    faḍulti
    فَضُلَتْ
    faḍulat
    فَضُلَتَا
    faḍulatā
    فَضُلْتُنَّ
    faḍultunna
    فَضُلْنَ
    faḍulna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَفْضُلُ
    ʔafḍulu
    تَفْضُلُ
    tafḍulu
    يَفْضُلُ
    yafḍulu
    تَفْضُلَانِ
    tafḍulāni
    يَفْضُلَانِ
    yafḍulāni
    نَفْضُلُ
    nafḍulu
    تَفْضُلُونَ
    tafḍulūna
    يَفْضُلُونَ
    yafḍulūna
    f تَفْضُلِينَ
    tafḍulīna
    تَفْضُلُ
    tafḍulu
    تَفْضُلَانِ
    tafḍulāni
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَفْضُلَ
    ʔafḍula
    تَفْضُلَ
    tafḍula
    يَفْضُلَ
    yafḍula
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    يَفْضُلَا
    yafḍulā
    نَفْضُلَ
    nafḍula
    تَفْضُلُوا
    tafḍulū
    يَفْضُلُوا
    yafḍulū
    f تَفْضُلِي
    tafḍulī
    تَفْضُلَ
    tafḍula
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَفْضُلْ
    ʔafḍul
    تَفْضُلْ
    tafḍul
    يَفْضُلْ
    yafḍul
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    يَفْضُلَا
    yafḍulā
    نَفْضُلْ
    nafḍul
    تَفْضُلُوا
    tafḍulū
    يَفْضُلُوا
    yafḍulū
    f تَفْضُلِي
    tafḍulī
    تَفْضُلْ
    tafḍul
    تَفْضُلَا
    tafḍulā
    تَفْضُلْنَ
    tafḍulna
    يَفْضُلْنَ
    yafḍulna
    imperative
    الْأَمْر
    m اُفْضُلْ
    ufḍul
    اُفْضُلَا
    ufḍulā
    اُفْضُلُوا
    ufḍulū
    f اُفْضُلِي
    ufḍulī
    اُفْضُلْنَ
    ufḍulna

    Etymology 1.3

    [edit]

    Verb

    [edit]

    فَضَّلَ (faḍḍala) II (non-past يُفَضِّلُ (yufaḍḍilu), verbal noun تَفْضِيل (tafḍīl))

    1. (transitive) to deem more favorable, to prefer, to favor [with عَلَى (ʕalā) ‘over’]
      Synonym: آثَرَ (ʔāṯara)
    2. (transitive, of a superior or a superordinate) to make dominant, to privilege [with عَلَى (ʕalā) ‘over’]
      1. (transitive) to make distinct or prominent, to distinguish, to honor, to grace
        Synonyms: مَازَ (māza), مَيَّزَ (mayyaza), شَرَّفَ (šarrafa), مَزَّى (mazzā)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of فَضَّلَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْضِيل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَفْضِيل
    tafḍīl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُفَضِّل
    mufaḍḍil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُفَضَّل
    mufaḍḍal
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m فَضَّلْتُ
    faḍḍaltu
    فَضَّلْتَ
    faḍḍalta
    فَضَّلَ
    faḍḍala
    فَضَّلْتُمَا
    faḍḍaltumā
    فَضَّلَا
    faḍḍalā
    فَضَّلْنَا
    faḍḍalnā
    فَضَّلْتُمْ
    faḍḍaltum
    فَضَّلُوا
    faḍḍalū
    f فَضَّلْتِ
    faḍḍalti
    فَضَّلَتْ
    faḍḍalat
    فَضَّلَتَا
    faḍḍalatā
    فَضَّلْتُنَّ
    faḍḍaltunna
    فَضَّلْنَ
    faḍḍalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُفَضِّلُ
    ʔufaḍḍilu
    تُفَضِّلُ
    tufaḍḍilu
    يُفَضِّلُ
    yufaḍḍilu
    تُفَضِّلَانِ
    tufaḍḍilāni
    يُفَضِّلَانِ
    yufaḍḍilāni
    نُفَضِّلُ
    nufaḍḍilu
    تُفَضِّلُونَ
    tufaḍḍilūna
    يُفَضِّلُونَ
    yufaḍḍilūna
    f تُفَضِّلِينَ
    tufaḍḍilīna
    تُفَضِّلُ
    tufaḍḍilu
    تُفَضِّلَانِ
    tufaḍḍilāni
    تُفَضِّلْنَ
    tufaḍḍilna
    يُفَضِّلْنَ
    yufaḍḍilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُفَضِّلَ
    ʔufaḍḍila
    تُفَضِّلَ
    tufaḍḍila
    يُفَضِّلَ
    yufaḍḍila
    تُفَضِّلَا
    tufaḍḍilā
    يُفَضِّلَا
    yufaḍḍilā
    نُفَضِّلَ
    nufaḍḍila
    تُفَضِّلُوا
    tufaḍḍilū
    يُفَضِّلُوا
    yufaḍḍilū
    f تُفَضِّلِي
    tufaḍḍilī
    تُفَضِّلَ
    tufaḍḍila
    تُفَضِّلَا
    tufaḍḍilā
    تُفَضِّلْنَ
    tufaḍḍilna
    يُفَضِّلْنَ
    yufaḍḍilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُفَضِّلْ
    ʔufaḍḍil
    تُفَضِّلْ
    tufaḍḍil
    يُفَضِّلْ
    yufaḍḍil
    تُفَضِّلَا
    tufaḍḍilā
    يُفَضِّلَا
    yufaḍḍilā
    نُفَضِّلْ
    nufaḍḍil
    تُفَضِّلُوا
    tufaḍḍilū
    يُفَضِّلُوا
    yufaḍḍilū
    f تُفَضِّلِي
    tufaḍḍilī
    تُفَضِّلْ
    tufaḍḍil
    تُفَضِّلَا
    tufaḍḍilā
    تُفَضِّلْنَ
    tufaḍḍilna
    يُفَضِّلْنَ
    yufaḍḍilna
    imperative
    الْأَمْر
    m فَضِّلْ
    faḍḍil
    فَضِّلَا
    faḍḍilā
    فَضِّلُوا
    faḍḍilū
    f فَضِّلِي
    faḍḍilī
    فَضِّلْنَ
    faḍḍilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m فُضِّلْتُ
    fuḍḍiltu
    فُضِّلْتَ
    fuḍḍilta
    فُضِّلَ
    fuḍḍila
    فُضِّلْتُمَا
    fuḍḍiltumā
    فُضِّلَا
    fuḍḍilā
    فُضِّلْنَا
    fuḍḍilnā
    فُضِّلْتُمْ
    fuḍḍiltum
    فُضِّلُوا
    fuḍḍilū
    f فُضِّلْتِ
    fuḍḍilti
    فُضِّلَتْ
    fuḍḍilat
    فُضِّلَتَا
    fuḍḍilatā
    فُضِّلْتُنَّ
    fuḍḍiltunna
    فُضِّلْنَ
    fuḍḍilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُفَضَّلُ
    ʔufaḍḍalu
    تُفَضَّلُ
    tufaḍḍalu
    يُفَضَّلُ
    yufaḍḍalu
    تُفَضَّلَانِ
    tufaḍḍalāni
    يُفَضَّلَانِ
    yufaḍḍalāni
    نُفَضَّلُ
    nufaḍḍalu
    تُفَضَّلُونَ
    tufaḍḍalūna
    يُفَضَّلُونَ
    yufaḍḍalūna
    f تُفَضَّلِينَ
    tufaḍḍalīna
    تُفَضَّلُ
    tufaḍḍalu
    تُفَضَّلَانِ
    tufaḍḍalāni
    تُفَضَّلْنَ
    tufaḍḍalna
    يُفَضَّلْنَ
    yufaḍḍalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُفَضَّلَ
    ʔufaḍḍala
    تُفَضَّلَ
    tufaḍḍala
    يُفَضَّلَ
    yufaḍḍala
    تُفَضَّلَا
    tufaḍḍalā
    يُفَضَّلَا
    yufaḍḍalā
    نُفَضَّلَ
    nufaḍḍala
    تُفَضَّلُوا
    tufaḍḍalū
    يُفَضَّلُوا
    yufaḍḍalū
    f تُفَضَّلِي
    tufaḍḍalī
    تُفَضَّلَ
    tufaḍḍala
    تُفَضَّلَا
    tufaḍḍalā
    تُفَضَّلْنَ
    tufaḍḍalna
    يُفَضَّلْنَ
    yufaḍḍalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُفَضَّلْ
    ʔufaḍḍal
    تُفَضَّلْ
    tufaḍḍal
    يُفَضَّلْ
    yufaḍḍal
    تُفَضَّلَا
    tufaḍḍalā
    يُفَضَّلَا
    yufaḍḍalā
    نُفَضَّلْ
    nufaḍḍal
    تُفَضَّلُوا
    tufaḍḍalū
    يُفَضَّلُوا
    yufaḍḍalū
    f تُفَضَّلِي
    tufaḍḍalī
    تُفَضَّلْ
    tufaḍḍal
    تُفَضَّلَا
    tufaḍḍalā
    تُفَضَّلْنَ
    tufaḍḍalna
    يُفَضَّلْنَ
    yufaḍḍalna

    Etymology 1.4

    [edit]

    Noun

    [edit]

    فَضْل (faḍlm (plural فُضُول (fuḍūl) or أَفْضَال (ʔafḍāl))

    1. (uncountable) grace, favor (especially when seen as unmerited or unconditional); courtesy
      Synonym: إِحْسَان (ʔiḥsān)
      1. (countable) a blessing, an honor, a generous gift, a bestowment
    2. (uncountable) distinction
      Antonym: نَقْص (naqṣ)
      1. (uncountable, theology) merit
    3. (uncountable) leftovers, remnants
    Declension
    [edit]
    Declension of noun فَضْل (faḍl)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal فَضْل
    faḍl
    الْفَضْل
    al-faḍl
    فَضْل
    faḍl
    nominative فَضْلٌ
    faḍlun
    الْفَضْلُ
    al-faḍlu
    فَضْلُ
    faḍlu
    accusative فَضْلًا
    faḍlan
    الْفَضْلَ
    al-faḍla
    فَضْلَ
    faḍla
    genitive فَضْلٍ
    faḍlin
    الْفَضْلِ
    al-faḍli
    فَضْلِ
    faḍli
    dual indefinite definite construct
    informal فَضْلَيْن
    faḍlayn
    الْفَضْلَيْن
    al-faḍlayn
    فَضْلَيْ
    faḍlay
    nominative فَضْلَانِ
    faḍlāni
    الْفَضْلَانِ
    al-faḍlāni
    فَضْلَا
    faḍlā
    accusative فَضْلَيْنِ
    faḍlayni
    الْفَضْلَيْنِ
    al-faḍlayni
    فَضْلَيْ
    faḍlay
    genitive فَضْلَيْنِ
    faḍlayni
    الْفَضْلَيْنِ
    al-faḍlayni
    فَضْلَيْ
    faḍlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal فُضُول
    fuḍūl
    الْفُضُول
    al-fuḍūl
    فُضُول
    fuḍūl
    nominative فُضُولٌ
    fuḍūlun
    الْفُضُولُ
    al-fuḍūlu
    فُضُولُ
    fuḍūlu
    accusative فُضُولًا
    fuḍūlan
    الْفُضُولَ
    al-fuḍūla
    فُضُولَ
    fuḍūla
    genitive فُضُولٍ
    fuḍūlin
    الْفُضُولِ
    al-fuḍūli
    فُضُولِ
    fuḍūli
    Derived terms
    [edit]

    Hijazi Arabic

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From Arabic فَضَلَ (faḍala).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /fidˤil/, [fɪdˤɪl]

    Verb

    [edit]

    فضل (fiḍil) I (non-past يِفْضَل (yifḍal))

    1. to stay, to remain
      Synonyms: بِقِي (bigi), قَعَد (gaʕad)
    2. to continue
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of فضل
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m فضلت (fiḍilt) فضلت (fiḍilt) فضل (fiḍil) فضلنا (fiḍilna) فضلتوا (fiḍiltu) فضلوا (fiḍlu)
    f فضلتي (fiḍilti) فضلت (fiḍlat)
    non-past m أفضل (ʔafḍal) تفضل (tifḍal) يفضل (yifḍal) نفضل (nifḍal) تفضلوا (tifḍalu) يفضلوا (yifḍalu)
    f تفضلي (tifḍali) تفضل (tifḍal)
    imperative m افضل (afḍal) افضلوا (afḍalu)
    f افضلي (afḍali)

    Etymology 2

    [edit]

    From Arabic فَضَّلَ (faḍḍala).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    فضل (faḍḍal) II (non-past يِفَضِّل (yifaḍḍil))

    1. to prefer, to favor
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of فضل
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m فضلت (faḍḍalt) فضلت (faḍḍalt) فضل (faḍḍal) فضلنا (faḍḍalna) فضلتوا (faḍḍaltu) فضلوا (faḍḍalu)
    f فضلتي (faḍḍalti) فضلت (faḍḍalat)
    non-past m أفضل (ʔafaḍḍil) تفضل (tifaḍḍil) يفضل (yifaḍḍil) نفضل (nifaḍḍil) تفضلوا (tifaḍḍilu) يفضلوا (yifaḍḍilu)
    f تفضلي (tifaḍḍili) تفضل (tifaḍḍil)
    imperative m فضل (faḍḍil) فضلوا (faḍḍilu)
    f فضلي (faḍḍili)

    Etymology 3

    [edit]

    From Arabic فَضْل (faḍl).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /fadˤil/, [fadˤɪl]

    Noun

    [edit]

    فضل (faḍilm (construct state فَضْل (faḍl), plural أفضال (ʔafḍāl))

    1. grace

    Moroccan Arabic

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Arabic فَضَّلَ (faḍḍala).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    فضّل (faḍḍal) II (non-past يفضّل (yfaḍḍal))

    1. to favor

    Conjugation

    [edit]
    Conjugation of فضل
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m فضّلت (faḍḍalt) فضّلتي (faḍḍalti) فضّل (faḍḍal) فضّلنا (faḍḍalna) فضّلتوا (faḍḍaltu) فضّلوا (faḍḍlu)
    f فضّلت (faḍḍlāt)
    non-past m نفضّل (nfaḍḍal) تفضّل (tfaḍḍal) يفضّل (yfaḍḍal) نفضّلوا (nfaḍḍlu) تفضّلوا (tfaḍḍlu) يفضّلوا (yfaḍḍlu)
    f تفضّلي (tfaḍḍli) تفضّل (tfaḍḍal)
    imperative m فضّل (faḍḍal) فضّلوا (faḍḍlu)
    f فضّلي (faḍḍli)

    Persian

    [edit]

    Etymology

    [edit]

      Borrowed from Arabic فَضْل (faḍl).

      Pronunciation

      [edit]
       

      Readings
      Classical reading? fazl
      Dari reading? fazl
      Iranian reading? fazl
      Tajik reading? fazl

      Noun

      [edit]

      فضل (fazl)

      1. learning, knowledge
        Synonyms: دانش (dâneš), علم (elm), دانایی (dânâyi), فضیلت (fazliyat)
        • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 329”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
          شاها اگر به عرش رسانم سریر فضل
          مملوک این جنابم و مسکین این درم
          šāhā agar ba arš rasānam sarīr-i fazl
          mamlūk-i īn jinābam u miskīn-i īn daram
          O king! Even if I raise the throne of knowledge to the Empyrean,
          I am the slave at this side, I am the wretch at this gate.
          (Classical Persian transliteration)
      2. excellence, virtue, merit
        Synonym: فضیلت (fazliyat)
      3. favor, grace, gift
        Synonym: لطف (lotf)

      Further reading

      [edit]
      • Hayyim, Sulayman (1934) “فضل”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim

      South Levantine Arabic

      [edit]

      Etymology

      [edit]

      From Arabic فَضَّلَ (faḍḍala).

      Pronunciation

      [edit]
      • IPA(key): /fadˤ.dˤal/, [ˈfʌdˤ.dˤʌl]
      • Audio (al-Lidd):(file)

      Verb

      [edit]

      فضّل (faḍḍal) II (present بفضّل (bifaḍḍel))

      1. to prefer

      Conjugation

      [edit]
      Conjugation of فضل
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m فضّلت (faḍḍalt) فضّلت (faḍḍalt) فضّل (faḍḍal) فضّلنا (faḍḍalna) فضّلتو (faḍḍaltu) فضّلو (faḍḍalu)
      f فضّلتي (faḍḍalti) فضّلت (faḍḍalat)
      present m بفضّل (bafaḍḍil) بتفضّل (bitfaḍḍil) بفضّل (bifaḍḍil) منفضّل (minfaḍḍil) بتفضّلو (bitfaḍḍlu) بفضّلو (bifaḍḍlu)
      f بتفضّلي (bitfaḍḍli) بتفضّل (bitfaḍḍil)
      subjunctive m افضّل (afaḍḍil) تفضّل (tfaḍḍil) يفضّل (yfaḍḍil) نفضّل (nfaḍḍil) تفضّلو (tfaḍḍlu) يفضّلو (yfaḍḍlu)
      f تفضّلي (tfaḍḍli) تفضّل (tfaḍḍil)
      imperative m فضّل (faḍḍil) فضّلو (faḍḍlu)
      f فضّلي (faḍḍli)

      Urdu

      [edit]

      Etymology

      [edit]

        Borrowed from Classical Persian فَضْل (fazl), borrowed from Arabic فَضْل (faḍl).[1] First attested in c. 1582 as Middle Hindi فضل (fẓl /⁠fazl⁠/).[2]

        Pronunciation

        [edit]

        Noun

        [edit]

        فَضْل (fazlm (formal plural اَفْضَال (afzāl), Hindi spelling फ़ज़ल)

        1. grace (ie. bounty; favour)
        2. excellence, virtue
        3. (archaic) beneficence
        4. (obsolete) learning, knowledge

        Declension

        [edit]
        Declension of فضل
        singular plural
        direct فَضْل (fazl) فَضْل (fazl)
        oblique فَضْل (fazl) فَضْلوں (fazlõ)
        vocative فَضْل (fazl) فَضْلو (fazlo)

        References

        [edit]
        1. ^ Platts, John T. (1884) “فضل”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co.
        2. ^ فضل”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.

        Further reading

        [edit]
        • فضل”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
        • Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “فضل”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary‎, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
        • S. W. Fallon (1879) “فضل”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co.
        • John Shakespear (1834) “فضل”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3rd edition, London: J.L. Cox and Son, →OCLC