दुर्ग

See also: दरोग़, दरगा, and दुर्गा

Hindi

Etymology

From Sanskrit दुर्ग (durga)

Noun

दुर्ग • (durg) m (Urdu spelling درگ‏)

1. fortress
2. castle, fort
3. citadel, stronghold
4. tower, chateau, bastille

Synonyms

• क़िला (qilā)
• गढ़ (gaŗh)

---

Marathi

Etymology

From Sanskrit दुर्ग (durga)

Noun

दुर्ग • (durg) ?

1. fort, castle

Synonyms

• किल्ला (killā)

---

Sanskrit

Etymology

दुस्- (dus-, “badly, with difficulty”) +‎ गम् (gam, “to come to, approach”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd̪uɽ.ɡɐ/

---

• (Vedic) IPA^(key): /d̪uɽ.ɡɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪uɽ.ɡɐ/

Noun

दुर्ग • (durgá) m

1. fortress
2. citadel, stronghold, castle
3. rough ground
4. difficult or narrow passage
5. a place difficult to access

Declension

Masculine a-stem declension of दुर्ग
Nom. sg.	दुर्गः (durgaḥ)
Gen. sg.	दुर्गस्य (durgasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दुर्गः (durgaḥ)	दुर्गौ (durgau)	दुर्गाः (durgāḥ)
Vocative	दुर्ग (durga)	दुर्गौ (durgau)	दुर्गाः (durgāḥ)
Accusative	दुर्गम् (durgam)	दुर्गौ (durgau)	दुर्गान् (durgān)
Instrumental	दुर्गेन (durgena)	दुर्गाभ्याम् (durgābhyām)	दुर्गैः (durgaiḥ)
Dative	दुर्गाय (durgāya)	दुर्गाभ्याम् (durgābhyām)	दुर्गेभ्यः (durgebhyaḥ)
Ablative	दुर्गात् (durgāt)	दुर्गाभ्याम् (durgābhyām)	दुर्गेभ्यः (durgebhyaḥ)
Genitive	दुर्गस्य (durgasya)	दुर्गयोः (durgayoḥ)	दुर्गानाम् (durgānām)
Locative	दुर्गे (durge)	दुर्गयोः (durgayoḥ)	दुर्गेषु (durgeṣu)

References

• [1] definition from Sanskrit Dictionary for Spoken Sanskrit