मुक्ति

See also: मुक्त

Hindi

Etymology

From Sanskrit मुक्ति (mukti).

Noun

मुक्ति • (mukti) f

1. freedom, liberation

See also

• मुक्त (mukt)

---

Sanskrit

Etymology

From the root मुच् (muc), which derives the verb मुञ्चति (muñcati, “to loose, let loose, free”).

Noun

मुक्ति • (mukti) f

1. setting or becoming free, release, liberation, deliverance from (in compounds)
2. final liberation, emancipation, or beatitude

   Synonym: मोक्ष (mokṣa)

3. abandonment, putting off, giving up
4. throwing, casting, hurling, shooting, sending
5. discharge (of a debt)

Declension

Feminine i-stem declension of मुक्ति
Nom. sg.	मुक्तिः (muktiḥ)
Gen. sg.	मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मुक्तिः (muktiḥ)	मुक्ती (muktī)	मुक्तयः (muktayaḥ)
Vocative	मुक्ते (mukte)	मुक्ती (muktī)	मुक्तयः (muktayaḥ)
Accusative	मुक्तिम् (muktim)	मुक्ती (muktī)	मुक्तीः (muktīḥ)
Instrumental	मुक्त्या (muktyā)	मुक्तिभ्याम् (muktibhyām)	मुक्तिभिः (muktibhiḥ)
Dative	मुक्त्यै / मुक्तये (muktyai / muktaye)	मुक्तिभ्याम् (muktibhyām)	मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ)
Ablative	मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ)	मुक्तिभ्याम् (muktibhyām)	मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ)
Genitive	मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ)	मुक्त्योः (muktyoḥ)	मुक्तीनाम् (muktīnām)
Locative	मुक्त्याम् / मुक्तौ (muktyām / muktau)	मुक्त्योः (muktyoḥ)	मुक्तिषु (muktiṣu)

Descendants

• Tamil: முக்தி (mukti), முத்தி (mutti)

Proper noun

मुक्ति • (Mukti) f

1. name of a divine being, the wife of सत्य (Satya)