स्व

Newar

Etymology

From Proto-Sino-Tibetan *g-sum.

Pronunciation

• IPA^(key): [swɔ]

Numeral

स्व • (swa)

1. three

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• স্ব (Assamese script)
• ᬲ᭄ᬯ (Balinese script)
• স্ব (Bengali script)
• 𑰭𑰿𑰪 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑁆𑀯 (Brahmi script)
• သွ (Burmese script)
• સ્વ (Gujarati script)
• ਸ੍ਵ (Gurmukhi script)
• 𑌸𑍍𑌵 (Grantha script)
• ꦱ꧀ꦮ (Javanese script)
• 𑂮𑂹𑂫 (Kaithi script)
• ಸ್ವ (Kannada script)
• ស្វ (Khmer script)
• ສ຺ວ (Lao script)
• സ്വ (Malayalam script)
• ᠰᠣᠸᠠ (Manchu script)
• 𑘭𑘿𑘪 (Modi script)
• ᠰᢦ (Mongolian script)
• 𑧍𑧠𑧊 (Nandinagari script)
• 𑐳𑑂𑐰 (Newa script)
• ସ୍ଵ (Odia script)
• ꢱ꣄ꢮ (Saurashtra script)
• 𑆱𑇀𑆮 (Sharada script)
• 𑖭𑖿𑖪 (Siddham script)
• ස‍්ව (Sinhalese script)
• 𑪁 𑪙𑩾 (Soyombo script)
• 𑚨𑚶𑚦 (Takri script)
• ஸ்வ (Tamil script)
• స్వ (Telugu script)
• สฺว (Thai script)
• སྭ (Tibetan script)
• 𑒮𑓂𑒫 (Tirhuta script)
• 𑨰𑩇𑨭 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *swá, from Proto-Indo-Iranian *swá, from Proto-Indo-European *swé (“self”). Cognate with Polish swa f, Avestan 𐬓𐬀 (xᵛa), Latin suus, Ancient Greek ἑός (heós), Persian خود (xwad), Russian свой (svoj).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /sʋɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /s̪ʋɐ/

Pronoun

स्व • (svá)

1. (possessive) his/her own
2. of self

Declension

Masculine pronominal a-stem declension of स्व (svá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वः sváḥ	स्वौ / स्वा¹ svaú / svā́¹	स्वे své
Vocative	स्व svá	स्वौ / स्वा¹ svaú / svā́¹	स्वे své
Accusative	स्वम् svám	स्वौ / स्वा¹ svaú / svā́¹	स्वान् svā́n
Instrumental	स्वेन svéna	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वैः / स्वेभिः¹ svaíḥ / svébhiḥ¹
Dative	स्वस्मै svásmai	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वेभ्यः svébhyaḥ
Ablative	स्वस्मात् svásmāt	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वेभ्यः svébhyaḥ
Genitive	स्वस्य svásya	स्वयोः sváyoḥ	स्वेषाम् svéṣām
Locative	स्वस्मिन् svásmin	स्वयोः sváyoḥ	स्वेषु svéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine pronominal ā-stem declension of स्वा (svā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वा svā́	स्वे své	स्वाः svā́ḥ
Vocative	स्वे své	स्वे své	स्वाः svā́ḥ
Accusative	स्वाम् svā́m	स्वे své	स्वाः svā́ḥ
Instrumental	स्वया / स्वा¹ sváyā / svā́¹	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वाभिः svā́bhiḥ
Dative	स्वस्यै svásyai	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वाभ्यः svā́bhyaḥ
Ablative	स्वस्याः svásyāḥ	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वाभ्यः svā́bhyaḥ
Genitive	स्वस्याः svásyāḥ	स्वयोः sváyoḥ	स्वासाम् svā́sām
Locative	स्वस्याम् svásyām	स्वयोः sváyoḥ	स्वासु svā́su
Notes	¹Vedic

Neuter pronominal a-stem declension of स्व (svá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वम् svám	स्वे své	स्वानि / स्वा¹ svā́ni / svā́¹
Vocative	स्व svá	स्वे své	स्वानि / स्वा¹ svā́ni / svā́¹
Accusative	स्वम् svám	स्वे své	स्वानि / स्वा¹ svā́ni / svā́¹
Instrumental	स्वेन svéna	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वैः / स्वेभिः¹ svaíḥ / svébhiḥ¹
Dative	स्वस्मै svásmai	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वेभ्यः svébhyaḥ
Ablative	स्वस्मात् svásmāt	स्वाभ्याम् svā́bhyām	स्वेभ्यः svébhyaḥ
Genitive	स्वस्य svásya	स्वयोः sváyoḥ	स्वेषाम् svéṣām
Locative	स्वस्मिन् svásmin	स्वयोः sváyoḥ	स्वेषु svéṣu
Notes	¹Vedic

Noun

स्व • (svá) stem, m

1. one's self

Derived terms

• स्वतन्त्र (svátantra, “self-dependent”)
• स्वराज (svárāja, “self-rule, sovereignty”)
• स्वाभिमान (svā́bhimāna, “self-respect”)

 

References

• Monier Williams (1899) “स्व”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1275, column 1.