பிழை

Tamil

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɪɻɐɪ̯/

• Audio

  (file)

Verb

பிழை • (piḻai)

1. (intransitive) to do wrong

   Synonyms: குற்றஞ்செய் (kuṟṟañcey), தவறு (tavaṟu)

2. to fail

   Synonym: பலியாதுபோ (paliyātupō)

3. to die

   Synonyms: மரி (mari), சா (cā), இற (iṟa)

4. to be missing (as a child), to be lost (as an article)

   Synonyms: தவறிப்போ (tavaṟippō), தொலைந்திரு (tolaintiru)

5. to be emancipated from all sins, to obtain salvation
6. to escape

   Synonyms: தப்பி (tappi), தப்பு (tappu)

7. to live

   Synonyms: வாழ் (vāḻ), உயிர்வாழ் (uyirvāḻ)

8. to get on in life, subsist
9. (transitive) to stop, cease

   Synonyms: நீங்கு (nīṅku), நில் (nil)

10. to miss (as an arrow)

    Synonym: இலக்குத்தவறு (ilakkuttavaṟu)

Conjugation

Conjugation of பிழை (piḻai)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	பிழைக்கிறேன் piḻaikkiṟēṉ	பிழைக்கிறாய் piḻaikkiṟāy	பிழைக்கிறான் piḻaikkiṟāṉ	பிழைக்கிறாள் piḻaikkiṟāḷ	பிழைக்கிறார் piḻaikkiṟār	பிழைக்கிறது piḻaikkiṟatu
past	பிழைத்தேன் piḻaittēṉ	பிழைத்தாய் piḻaittāy	பிழைத்தான் piḻaittāṉ	பிழைத்தாள் piḻaittāḷ	பிழைத்தார் piḻaittār	பிழைத்தது piḻaittatu
future	பிழைப்பேன் piḻaippēṉ	பிழைப்பாய் piḻaippāy	பிழைப்பான் piḻaippāṉ	பிழைப்பாள் piḻaippāḷ	பிழைப்பார் piḻaippār	பிழைக்கும் piḻaikkum
future negative	பிழைக்கமாட்டேன் piḻaikkamāṭṭēṉ	பிழைக்கமாட்டாய் piḻaikkamāṭṭāy	பிழைக்கமாட்டான் piḻaikkamāṭṭāṉ	பிழைக்கமாட்டாள் piḻaikkamāṭṭāḷ	பிழைக்கமாட்டார் piḻaikkamāṭṭār	பிழைக்காது piḻaikkātu
negative	பிழைக்கவில்லை piḻaikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	பிழைக்கிறோம் piḻaikkiṟōm	பிழைக்கிறீர்கள் piḻaikkiṟīrkaḷ	பிழைக்கிறார்கள் piḻaikkiṟārkaḷ		பிழைக்கின்றன piḻaikkiṉṟaṉa
past	பிழைத்தோம் piḻaittōm	பிழைத்தீர்கள் piḻaittīrkaḷ	பிழைத்தார்கள் piḻaittārkaḷ		பிழைத்தன piḻaittaṉa
future	பிழைப்போம் piḻaippōm	பிழைப்பீர்கள் piḻaippīrkaḷ	பிழைப்பார்கள் piḻaippārkaḷ		பிழைப்பன piḻaippaṉa
future negative	பிழைக்கமாட்டோம் piḻaikkamāṭṭōm	பிழைக்கமாட்டீர்கள் piḻaikkamāṭṭīrkaḷ	பிழைக்கமாட்டார்கள் piḻaikkamāṭṭārkaḷ		பிழைக்கா piḻaikkā
negative	பிழைக்கவில்லை piḻaikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	பிழை piḻai			பிழையுங்கள் piḻaiyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	பிழைக்காதே piḻaikkātē			பிழைக்காதீர்கள் piḻaikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of பிழைத்துவிடு (piḻaittuviṭu)		past of பிழைத்துவிட்டிரு (piḻaittuviṭṭiru)		future of பிழைத்துவிடு (piḻaittuviṭu)
progressive	பிழைத்துக்கொண்டிரு piḻaittukkoṇṭiru
effective	பிழைக்கப்படு piḻaikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	பிழைக்க piḻaikka			பிழைக்காமல் இருக்க piḻaikkāmal irukka
potential	பிழைக்கலாம் piḻaikkalām			பிழைக்காமல் இருக்கலாம் piḻaikkāmal irukkalām
cohortative	பிழைக்கட்டும் piḻaikkaṭṭum			பிழைக்காமல் இருக்கட்டும் piḻaikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	பிழைப்பதால் piḻaippatāl			பிழைக்காத்தால் piḻaikkāttāl
conditional	பிழைத்தால் piḻaittāl			பிழைக்காவிட்டால் piḻaikkāviṭṭāl
adverbial participle	பிழைத்து piḻaittu			பிழைக்காமல் piḻaikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	பிழைக்கிற piḻaikkiṟa	பிழைத்த piḻaitta	பிழைக்கும் piḻaikkum	பிழைக்காத piḻaikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	பிழைக்கிறவன் piḻaikkiṟavaṉ	பிழைக்கிறவள் piḻaikkiṟavaḷ	பிழைக்கிறவர் piḻaikkiṟavar	பிழைக்கிறது piḻaikkiṟatu	பிழைக்கிறவர்கள் piḻaikkiṟavarkaḷ	பிழைக்கிறவை piḻaikkiṟavai
past	பிழைத்தவன் piḻaittavaṉ	பிழைத்தவள் piḻaittavaḷ	பிழைத்தவர் piḻaittavar	பிழைத்தது piḻaittatu	பிழைத்தவர்கள் piḻaittavarkaḷ	பிழைத்தவை piḻaittavai
future	பிழைப்பவன் piḻaippavaṉ	பிழைப்பவள் piḻaippavaḷ	பிழைப்பவர் piḻaippavar	பிழைப்பது piḻaippatu	பிழைப்பவர்கள் piḻaippavarkaḷ	பிழைப்பவை piḻaippavai
negative	பிழைக்காதவன் piḻaikkātavaṉ	பிழைக்காதவள் piḻaikkātavaḷ	பிழைக்காதவர் piḻaikkātavar	பிழைக்காதது piḻaikkātatu	பிழைக்காதவர்கள் piḻaikkātavarkaḷ	பிழைக்காதவை piḻaikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	பிழைப்பது piḻaippatu		பிழைத்தல் piḻaittal		பிழைக்கல் piḻaikkal

Noun

பிழை • (piḻai)

1. fault, misdemeanor, crime

   Synonym: குற்றம் (kuṟṟam)

2. defect, want

   Synonym: குறைவு (kuṟaivu)

3. mistake, error, inaccuracy

   Synonyms: தவறு (tavaṟu), தப்பு (tappu)

Declension

ai-stem declension of பிழை (piḻai)
	Singular	Plural
Nominative	பிழை piḻai	பிழைகள் piḻaikaḷ
Vocative	பிழையே piḻaiyē	பிழைகளே piḻaikaḷē
Accusative	பிழையை piḻaiyai	பிழைகளை piḻaikaḷai
Dative	பிழைக்கு piḻaikku	பிழைகளுக்கு piḻaikaḷukku
Genitive	பிழையுடைய piḻaiyuṭaiya	பிழைகளுடைய piḻaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	பிழை piḻai	பிழைகள் piḻaikaḷ
Vocative	பிழையே piḻaiyē	பிழைகளே piḻaikaḷē
Accusative	பிழையை piḻaiyai	பிழைகளை piḻaikaḷai
Dative	பிழைக்கு piḻaikku	பிழைகளுக்கு piḻaikaḷukku
Benefactive	பிழைக்காக piḻaikkāka	பிழைகளுக்காக piḻaikaḷukkāka
Genitive 1	பிழையுடைய piḻaiyuṭaiya	பிழைகளுடைய piḻaikaḷuṭaiya
Genitive 2	பிழையின் piḻaiyiṉ	பிழைகளின் piḻaikaḷiṉ
Locative 1	பிழையில் piḻaiyil	பிழைகளில் piḻaikaḷil
Locative 2	பிழையிடம் piḻaiyiṭam	பிழைகளிடம் piḻaikaḷiṭam
Sociative 1	பிழையோடு piḻaiyōṭu	பிழைகளோடு piḻaikaḷōṭu
Sociative 2	பிழையுடன் piḻaiyuṭaṉ	பிழைகளுடன் piḻaikaḷuṭaṉ
Instrumental	பிழையால் piḻaiyāl	பிழைகளால் piḻaikaḷāl
Ablative	பிழையிலிருந்து piḻaiyiliruntu	பிழைகளிலிருந்து piḻaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “பிழை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press