முரண்டு

Tamil

Alternative forms

• முறண்டு (muṟaṇṭu)

Etymology

From முரண் (muraṇ).

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /mʊɾɐɳɖʊ/, [mʊɾɐɳɖɯ]

Verb

முரண்டு • (muraṇṭu) (intransitive)

1. to be obstinate, persistant
2. to be opposed, cross-grained

Conjugation

Conjugation of முரண்டு (muraṇṭu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	முரண்டுகிறேன் muraṇṭukiṟēṉ	முரண்டுகிறாய் muraṇṭukiṟāy	முரண்டுகிறான் muraṇṭukiṟāṉ	முரண்டுகிறாள் muraṇṭukiṟāḷ	முரண்டுகிறார் muraṇṭukiṟār	முரண்டுகிறது muraṇṭukiṟatu
past	முரண்டினேன் muraṇṭiṉēṉ	முரண்டினாய் muraṇṭiṉāy	முரண்டினான் muraṇṭiṉāṉ	முரண்டினாள் muraṇṭiṉāḷ	முரண்டினார் muraṇṭiṉār	முரண்டினது muraṇṭiṉatu
future	முரண்டுவேன் muraṇṭuvēṉ	முரண்டுவாய் muraṇṭuvāy	முரண்டுவான் muraṇṭuvāṉ	முரண்டுவாள் muraṇṭuvāḷ	முரண்டுவார் muraṇṭuvār	முரண்டும் muraṇṭum
future negative	முரண்டமாட்டேன் muraṇṭamāṭṭēṉ	முரண்டமாட்டாய் muraṇṭamāṭṭāy	முரண்டமாட்டான் muraṇṭamāṭṭāṉ	முரண்டமாட்டாள் muraṇṭamāṭṭāḷ	முரண்டமாட்டார் muraṇṭamāṭṭār	முரண்டாது muraṇṭātu
negative	முரண்டவில்லை muraṇṭavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	முரண்டுகிறோம் muraṇṭukiṟōm	முரண்டுகிறீர்கள் muraṇṭukiṟīrkaḷ	முரண்டுகிறார்கள் muraṇṭukiṟārkaḷ		முரண்டுகின்றன muraṇṭukiṉṟaṉa
past	முரண்டினோம் muraṇṭiṉōm	முரண்டினீர்கள் muraṇṭiṉīrkaḷ	முரண்டினார்கள் muraṇṭiṉārkaḷ		முரண்டினன muraṇṭiṉaṉa
future	முரண்டுவோம் muraṇṭuvōm	முரண்டுவீர்கள் muraṇṭuvīrkaḷ	முரண்டுவார்கள் muraṇṭuvārkaḷ		முரண்டுவன muraṇṭuvaṉa
future negative	முரண்டமாட்டோம் muraṇṭamāṭṭōm	முரண்டமாட்டீர்கள் muraṇṭamāṭṭīrkaḷ	முரண்டமாட்டார்கள் muraṇṭamāṭṭārkaḷ		முரண்டா muraṇṭā
negative	முரண்டவில்லை muraṇṭavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரண்டு muraṇṭu			முரண்டுங்கள் muraṇṭuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரண்டாதே muraṇṭātē			முரண்டாதீர்கள் muraṇṭātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of முரண்டிவிடு (muraṇṭiviṭu)		past of முரண்டிவிட்டிரு (muraṇṭiviṭṭiru)		future of முரண்டிவிடு (muraṇṭiviṭu)
progressive	முரண்டிக்கொண்டிரு muraṇṭikkoṇṭiru
effective	முரண்டப்படு muraṇṭappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	முரண்ட muraṇṭa			முரண்டாமல் இருக்க muraṇṭāmal irukka
potential	முரண்டலாம் muraṇṭalām			முரண்டாமல் இருக்கலாம் muraṇṭāmal irukkalām
cohortative	முரண்டட்டும் muraṇṭaṭṭum			முரண்டாமல் இருக்கட்டும் muraṇṭāmal irukkaṭṭum
casual conditional	முரண்டுவதால் muraṇṭuvatāl			முரண்டாத்தால் muraṇṭāttāl
conditional	முரண்டினால் muraṇṭiṉāl			முரண்டாவிட்டால் muraṇṭāviṭṭāl
adverbial participle	முரண்டி muraṇṭi			முரண்டாமல் muraṇṭāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	முரண்டுகிற muraṇṭukiṟa	முரண்டின muraṇṭiṉa	முரண்டும் muraṇṭum	முரண்டாத muraṇṭāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	முரண்டுகிறவன் muraṇṭukiṟavaṉ	முரண்டுகிறவள் muraṇṭukiṟavaḷ	முரண்டுகிறவர் muraṇṭukiṟavar	முரண்டுகிறது muraṇṭukiṟatu	முரண்டுகிறவர்கள் muraṇṭukiṟavarkaḷ	முரண்டுகிறவை muraṇṭukiṟavai
past	முரண்டினவன் muraṇṭiṉavaṉ	முரண்டினவள் muraṇṭiṉavaḷ	முரண்டினவர் muraṇṭiṉavar	முரண்டினது muraṇṭiṉatu	முரண்டினவர்கள் muraṇṭiṉavarkaḷ	முரண்டினவை muraṇṭiṉavai
future	முரண்டுபவன் muraṇṭupavaṉ	முரண்டுபவள் muraṇṭupavaḷ	முரண்டுபவர் muraṇṭupavar	முரண்டுவது muraṇṭuvatu	முரண்டுபவர்கள் muraṇṭupavarkaḷ	முரண்டுபவை muraṇṭupavai
negative	முரண்டாதவன் muraṇṭātavaṉ	முரண்டாதவள் muraṇṭātavaḷ	முரண்டாதவர் muraṇṭātavar	முரண்டாதது muraṇṭātatu	முரண்டாதவர்கள் muraṇṭātavarkaḷ	முரண்டாதவை muraṇṭātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	முரண்டுவது muraṇṭuvatu		முரண்டுதல் muraṇṭutal		முரண்டல் muraṇṭal

Noun

முரண்டு • (muraṇṭu)

1. persistance, obstinacy
2. (colloquial) opposition, variance
3. disagreement
4. unyielding nature

Declension

ṭu-stem declension of முரண்டு (muraṇṭu)
	Singular	Plural
Nominative	முரண்டு muraṇṭu	முரண்டுகள் muraṇṭukaḷ
Vocative	முரண்டே muraṇṭē	முரண்டுகளே muraṇṭukaḷē
Accusative	முரண்ட்டை muraṇṭṭai	முரண்டுகளை muraṇṭukaḷai
Dative	முரண்ட்டுக்கு muraṇṭṭukku	முரண்டுகளுக்கு muraṇṭukaḷukku
Genitive	முரண்ட்டுடைய muraṇṭṭuṭaiya	முரண்டுகளுடைய muraṇṭukaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	முரண்டு muraṇṭu	முரண்டுகள் muraṇṭukaḷ
Vocative	முரண்டே muraṇṭē	முரண்டுகளே muraṇṭukaḷē
Accusative	முரண்ட்டை muraṇṭṭai	முரண்டுகளை muraṇṭukaḷai
Dative	முரண்ட்டுக்கு muraṇṭṭukku	முரண்டுகளுக்கு muraṇṭukaḷukku
Benefactive	முரண்ட்டுக்காக muraṇṭṭukkāka	முரண்டுகளுக்காக muraṇṭukaḷukkāka
Genitive 1	முரண்ட்டுடைய muraṇṭṭuṭaiya	முரண்டுகளுடைய muraṇṭukaḷuṭaiya
Genitive 2	முரண்ட்டின் muraṇṭṭiṉ	முரண்டுகளின் muraṇṭukaḷiṉ
Locative 1	முரண்ட்டில் muraṇṭṭil	முரண்டுகளில் muraṇṭukaḷil
Locative 2	முரண்ட்டிடம் muraṇṭṭiṭam	முரண்டுகளிடம் muraṇṭukaḷiṭam
Sociative 1	முரண்ட்டோடு muraṇṭṭōṭu	முரண்டுகளோடு muraṇṭukaḷōṭu
Sociative 2	முரண்ட்டுடன் muraṇṭṭuṭaṉ	முரண்டுகளுடன் muraṇṭukaḷuṭaṉ
Instrumental	முரண்ட்டால் muraṇṭṭāl	முரண்டுகளால் muraṇṭukaḷāl
Ablative	முரண்ட்டிலிருந்து muraṇṭṭiliruntu	முரண்டுகளிலிருந்து muraṇṭukaḷiliruntu

Descendants

• → Sinhalese: මුරණ්ඩු (muraṇḍu)

References

• University of Madras (1924–1936) “முரண்டு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press