อังกฤษ

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to: navigation, search

Thai[edit]

Etymology[edit]

Borrowing from French anglais

Pronunciation[edit]

Orthographic อังกฤษ
ɒ ạ ŋ k ṛ ʂ
Phonemic อัง-กฺริด
ɒ ạ ŋ – k ̥ r i ɗ
Paiboon ang-grìt
(Bangkok) IPA(key) /ʔaŋ˧.krit̚˨˩/
Audio

Adjective[edit]

อังกฤษ • (ang-grìt)

  1. English.
    ประเทศอังกฤษ  ―  bprà-têet ang-grìt   ―  English country (England)
    ภาษาอังกฤษ  ―  paa-sǎa ang-grìt   ―  English language
    ชาวอังกฤษ  ―  chaao ang-grìt   ―  English person
    คนอังกฤษ  ―  kon ang-grìt   ―  English person
  2. (dated) British

Noun[edit]

อังกฤษ • (ang-grìt)

  1. English.
  2. (dated) Briton

Proper noun[edit]

อังกฤษ • (ang-grìt)

  1. England; English.
    พูดอังกฤษได้ไหม  ―  pûut ang-grìt dâai mǎi  ―  Do/can you speak English?
    พูดอังกฤษไม่ได้  ―  pûut ang-grìt mâi dâai  ―  I don't/can't speak English.
  2. (dated) Britain; British
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=อังกฤษ&oldid=44957435"