bağlama

See also: baglama

Azerbaijani

Etymology

From bağla- +‎ -ma. The sense 'musical instrument' is from Turkish bağlama.

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑɣɫɑˈmɑ]
• Hyphenation: bağ‧la‧ma

Noun

bağlama (definite accusative bağlamanı, plural bağlamalar)

1. verbal noun of bağlamaq
2. package, bale, bunch, sheaf, bundle
3. parcel (a package wrapped for shipment)
4. (Hamamlı, Kurdamir, Qazakh, Shamkir) a half-full sack of cereals
5. (Tovuz) a wooden door bolt or window catch
6. (Kurdamir) a dish made of pumpkin or nuts
7. (Julfa) pillow
8. (Qazakh, Shamkir) a riddle or a puzzle in general
9. (music, poetry) a riddle presented to one another by ashughs during a song/poetry competition
10. a Turkish baglama (musical instrument)

    Synonym: saz

Declension

Declension of bağlama
	singular	plural
nominative	bağlama	bağlamalar
definite accusative	bağlamanı	bağlamaları
dative	bağlamaya	bağlamalara
locative	bağlamada	bağlamalarda
ablative	bağlamadan	bağlamalardan
definite genitive	bağlamanın	bağlamaların

Possessive forms of bağlama
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamam	bağlamalarım
sənin (“your”)	bağlaman	bağlamaların
onun (“his/her/its”)	bağlaması	bağlamaları
bizim (“our”)	bağlamamız	bağlamalarımız
sizin (“your”)	bağlamanız	bağlamalarınız
onların (“their”)	bağlaması or bağlamaları	bağlamaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamamı	bağlamalarımı
sənin (“your”)	bağlamanı	bağlamalarını
onun (“his/her/its”)	bağlamasını	bağlamalarını
bizim (“our”)	bağlamamızı	bağlamalarımızı
sizin (“your”)	bağlamanızı	bağlamalarınızı
onların (“their”)	bağlamasını or bağlamalarını	bağlamalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamama	bağlamalarıma
sənin (“your”)	bağlamana	bağlamalarına
onun (“his/her/its”)	bağlamasına	bağlamalarına
bizim (“our”)	bağlamamıza	bağlamalarımıza
sizin (“your”)	bağlamanıza	bağlamalarınıza
onların (“their”)	bağlamasına or bağlamalarına	bağlamalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamamda	bağlamalarımda
sənin (“your”)	bağlamanda	bağlamalarında
onun (“his/her/its”)	bağlamasında	bağlamalarında
bizim (“our”)	bağlamamızda	bağlamalarımızda
sizin (“your”)	bağlamanızda	bağlamalarınızda
onların (“their”)	bağlamasında or bağlamalarında	bağlamalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamamdan	bağlamalarımdan
sənin (“your”)	bağlamandan	bağlamalarından
onun (“his/her/its”)	bağlamasından	bağlamalarından
bizim (“our”)	bağlamamızdan	bağlamalarımızdan
sizin (“your”)	bağlamanızdan	bağlamalarınızdan
onların (“their”)	bağlamasından or bağlamalarından	bağlamalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	bağlamamın	bağlamalarımın
sənin (“your”)	bağlamanın	bağlamalarının
onun (“his/her/its”)	bağlamasının	bağlamalarının
bizim (“our”)	bağlamamızın	bağlamalarımızın
sizin (“your”)	bağlamanızın	bağlamalarınızın
onların (“their”)	bağlamasının or bağlamalarının	bağlamalarının

Further reading

• “bağlama” in Obastan.com.

Turkish

Cura and bağlama

Etymology

From the verb bağlamak (“to bind, tie”).

Noun

bağlama (definite accusative bağlamayı, plural bağlamalar)

1. verbal noun of bağlamak
2. (computing, logic, linguistics) binding, coupling

   Chomsky’nin yönetme ve bağlama kuramı

   Chomsky’s government and binding theory

3. (music) a stringed musical instrument

   Neşet Ertaş, bağlama ve kemanı ustalıkla çalar.

   Neşet Ertaş plays the bağlama and the violin proficiently.

Verb

bağlama

1. second-person singular negative imperative of bağlamak

   Bağlama o tekneyi oraya! Daha kaç kere söyleyeceğim?!

   Do not tie that boat there! How often should I have to say (that)?!

2. verbal noun of bağlamak

Usage notes

• For the negative imperative, the stress is on the penultimate syllable: bağlama!
• For the verbal noun, the stress is on the last syllable: bağlama.