արձակեմ

Old Armenian

Alternative forms

• արձակում (arjakum)

Etymology

From արձակ (arjak).

Verb

արձակեմ • (arjakem)

1. (transitive) to untie, to loosen, to detach, to break; to slacken; to unpack, to unfold; to unload, to deliver
2. (transitive) to dispatch, to expedite, to send
3. (transitive) to release, to let go; to discharge, to disband, to dismiss

   արձակել ի մեղաց ― arjakel i mełacʻ ― to absolve from sins

   ձայն արձակել ― jayn arjakel ― to scream, to cry

   բոցս կայծակունս արձակել ― bocʻs kaycakuns arjakel ― to sparkle

   արձակեմ ճառագայթս ― arjakem čaṙagaytʻs ― to cast a brilliancy, to shine

   արձակել զկին ― arjakel zkin ― to divorce

   արձակել զատեան ― arjakel zatean ― to dismiss the session

   արձակել զոք ― arjakel zokʻ ― to dismiss a person

   փուք արձակել ― pʻukʻ arjakel ― to fart, to break wind

4. (transitive) to relax
5. (transitive) to throw, to thrust, to fling, to shoot

   արձակել քարինս պարսատկաւ ― arjakel kʻarins parsatkaw ― to sling

   աչս արձակել ― ačʻs arjakel ― to ogle, to cast eyes on

   կիցս արձակել ― kicʻs arjakel ― to fling, to jerk

   նետս արձակել ― nets arjakel ― to draw the bow

   հրացան արձակել ― hracʻan arjakel ― to let off a gun

   հրետ արձակել ― hret arjakel ― to fire a cannon

   • 5th century, Bible, Job 38.35:

     Արձակիցե՞ս շանթս` եւ գնայցեն․ եւ ասիցեն ցքեզ թէ զի՞նչ է։

     Arjakicʻe^?s šantʻs` ew gnaycʻen; ew asicʻen cʻkʻez tʻē zi^?nčʻ ē.

     • Translation by Claude E. Cox

       Will you send out thunderbolts—and will they go? And will they say to you, ‘What is it?’

6. (mediopassive, intransitive) to be untied, delivered, detached, liberated

   արձակեալն ― arjakealn ― woman divorced by her husband

Conjugation

active

infinitive		արձակել (arjakel)		participle	արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʻeal, arjakeal)
causative		արձակեցուցանեմ (arjakecʻucʻanem)		aorist stem	արձակեց- (arjakecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արձակեմ (arjakem)	արձակես (arjakes)	արձակէ (arjakē)	արձակեմք (arjakemkʻ)	արձակէք (arjakēkʻ)	արձակեն (arjaken)
	imperfect	արձակէի, արձակեի* (arjakēi, arjakei*)	արձակէիր, արձակեիր* (arjakēir, arjakeir*)	արձակէր (arjakēr)	արձակէաք, արձակեաք* (arjakēakʻ, arjakeakʻ*)	արձակէիք, արձակեիք* (arjakēikʻ, arjakeikʻ*)	արձակէին, արձակեին* (arjakēin, arjakein*)
	aorist	արձակեցի (arjakecʻi)	արձակեցեր (arjakecʻer)	արձակեաց (arjakeacʻ)	արձակեցաք (arjakecʻakʻ)	արձակեցէք, արձակեցիք (arjakecʻēkʻ, arjakecʻikʻ)	արձակեցին (arjakecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արձակիցեմ (arjakicʻem)	արձակիցես (arjakicʻes)	արձակիցէ (arjakicʻē)	արձակիցեմք (arjakicʻemkʻ)	արձակիցէք (arjakicʻēkʻ)	արձակիցեն (arjakicʻen)
	aorist	արձակեցից (arjakecʻicʻ)	արձակեսցես (arjakescʻes)	արձակեսցէ (arjakescʻē)	արձակեսցուք (arjakescʻukʻ)	արձակեսջիք (arjakesǰikʻ)	արձակեսցեն (arjakescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	արձակեա՛ (arjakeá)	—	—	արձակեցէ՛ք (arjakecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	արձակեսջի՛ր (arjakesǰír)	—	—	արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ արձակեր (mí arjaker)	—	—	մի՛ արձակէք (mí arjakēkʻ)	—
*rare

mediopassive

infinitive		արձակել, արձակիլ* (arjakel, arjakil*)		participle	արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʻeal, arjakeal)
causative		արձակեցուցանեմ (arjakecʻucʻanem)		aorist stem	արձակեց- (arjakecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արձակիմ (arjakim)	արձակիս (arjakis)	արձակի (arjaki)	արձակիմք (arjakimkʻ)	արձակիք (arjakikʻ)	արձակին (arjakin)
	imperfect	արձակէի (arjakēi)	արձակէիր (arjakēir)	արձակէր, արձակիւր (arjakēr, arjakiwr)	արձակէաք (arjakēakʻ)	արձակէիք (arjakēikʻ)	արձակէին (arjakēin)
	aorist	արձակեցայ (arjakecʻay)	արձակեցար (arjakecʻar)	արձակեցաւ (arjakecʻaw)	արձակեցաք (arjakecʻakʻ)	արձակեցայք (arjakecʻaykʻ)	արձակեցան (arjakecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	արձակիցիմ (arjakicʻim)	արձակիցիս (arjakicʻis)	արձակիցի (arjakicʻi)	արձակիցիմք (arjakicʻimkʻ)	արձակիցիք (arjakicʻikʻ)	արձակիցին (arjakicʻin)
	aorist	արձակեցայց (arjakecʻaycʻ)	արձակեսցիս (arjakescʻis)	արձակեսցի (arjakescʻi)	արձակեսցուք (arjakescʻukʻ)	արձակեսջիք (arjakesǰikʻ)	արձակեսցին (arjakescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	արձակեա՛ց (arjakeácʻ)	—	—	արձակեցարո՛ւք (arjakecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	արձակեսջի՛ր (arjakesǰír)	—	—	արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ արձակիր (mí arjakir)	—	—	մի՛ արձակիք (mí arjakikʻ)	—
*post-classical

Descendants

• Armenian: արձակել (arjakel)

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արձակեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “արձակեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy