toeter

Dutch

Etymology

From toet +‎ -er.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˈtu.tər/
• Rhymes: -utər

Noun

toeter m (plural toeters, diminutive toetertje n)

1. horn, claxon

Synonyms

• claxon
• hoorn
• (on trains): tyfoon

Derived terms

• roeptoeter
• toeteren
• toeters en bellen

Descendants

• → Kari'na: tùtu

See also

• vuvuzela

Adjective

toeter (comparative toeterder, superlative toeterst)

1. (colloquial) drunk

Inflection

Declension of toeter
uninflected	toeter
inflected	toetere
comparative	toeterder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		toeter	toeterder	het toeterst het toeterste
indefinite	m./f. sing.	toetere	toeterdere	toeterste
	n. sing.	toeter	toeterder	toeterste
	plural	toetere	toeterdere	toeterste
definite		toetere	toeterdere	toeterste
partitive		toeters	toeterders	—

Verb

toeter

1. (deprecated template usage) first-person singular present indicative of toeteren
2. (deprecated template usage) imperative of toeteren