cingo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:27, 3 July 2022.
Jump to navigation Jump to search

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʃin.ɡo/
  • Rhymes: -inɡo
  • Hyphenation: cìn‧go

Verb

cingo

  1. first-person singular present indicative of cingere

Anagrams


Latin

Etymology

From Proto-Indo-European *kenk-.

Pronunciation

Verb

cingō (present infinitive cingere, perfect active cīnxī, supine cīnctum); third conjugation

  1. I surround, circle, ring.
  2. I gird on; I crown or garland

Conjugation

   Conjugation of cingō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cingō cingis cingit cingimus cingitis cingunt
imperfect cingēbam cingēbās cingēbat cingēbāmus cingēbātis cingēbant
future cingam cingēs cinget cingēmus cingētis cingent
perfect cīnxī cīnxistī cīnxit cīnximus cīnxistis cīnxērunt,
cīnxēre
pluperfect cīnxeram cīnxerās cīnxerat cīnxerāmus cīnxerātis cīnxerant
future perfect cīnxerō cīnxeris cīnxerit cīnxerimus cīnxeritis cīnxerint
passive present cingor cingeris,
cingere
cingitur cingimur cingiminī cinguntur
imperfect cingēbar cingēbāris,
cingēbāre
cingēbātur cingēbāmur cingēbāminī cingēbantur
future cingar cingēris,
cingēre
cingētur cingēmur cingēminī cingentur
perfect cīnctus + present active indicative of sum
pluperfect cīnctus + imperfect active indicative of sum
future perfect cīnctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cingam cingās cingat cingāmus cingātis cingant
imperfect cingerem cingerēs cingeret cingerēmus cingerētis cingerent
perfect cīnxerim cīnxerīs cīnxerit cīnxerīmus cīnxerītis cīnxerint
pluperfect cīnxissem cīnxissēs cīnxisset cīnxissēmus cīnxissētis cīnxissent
passive present cingar cingāris,
cingāre
cingātur cingāmur cingāminī cingantur
imperfect cingerer cingerēris,
cingerēre
cingerētur cingerēmur cingerēminī cingerentur
perfect cīnctus + present active subjunctive of sum
pluperfect cīnctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cinge cingite
future cingitō cingitō cingitōte cinguntō
passive present cingere cingiminī
future cingitor cingitor cinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cingere cīnxisse cīnctūrum esse cingī cīnctum esse cīnctum īrī
participles cingēns cīnctūrus cīnctus cingendus,
cingundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cingendī cingendō cingendum cingendō cīnctum cīnctū

Derived terms

Descendants

Template:mid2

References

  • cingo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cingo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • cingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to surround a town with a rampart and fosse: oppidum cingere vallo et fossa
    • to be surrounded by the superior force of the enemy: multitudine hostium cingi