concentrare
See also: concentraré
Italian
Etymology
Borrowed from French concentrer.
Pronunciation
Verb
concentràre (first-person singular present concèntro or concéntro[1], first-person singular past historic concentrài, past participle concentràto, auxiliary avére)
- (transitive) to gather, assemble, bring together, merge
- (transitive) to concentrate, focus
- Synonym: focalizzare
Conjugation
Conjugation of concentràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Derived terms
References
Anagrams
Romanian
Etymology
Noun
concentrare f (plural concentrări)
Declension
Declension of concentrare
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) concentrare | concentrarea | (niște) concentrări | concentrările |
genitive/dative | (unei) concentrări | concentrării | (unor) concentrări | concentrărilor |
vocative | concentrare, concentrareo | concentrărilor |
Spanish
Verb
concentrare
Categories:
- Italian terms borrowed from French
- Italian terms derived from French
- Italian 4-syllable words
- Italian terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Italian/are
- Rhymes:Italian/are/4 syllables
- Italian lemmas
- Italian verbs
- Italian verbs ending in -are
- Italian verbs taking avere as auxiliary
- Italian transitive verbs
- Romanian terms suffixed with -re
- Romanian lemmas
- Romanian nouns
- Romanian countable nouns
- Romanian feminine nouns
- Spanish non-lemma forms
- Spanish verb forms