κανακεύω
Greek
Etymology
From Medieval Byzantine Greek κανακεύω, from κανάκι n (kanáki, “caress”) κανακ- + -εύω (-eúō).[1]
Pronunciation
Verb
κανακεύω • (kanakévo) (past κανάκεψα, passive κανακεύομαι)
Conjugation
κανακεύω κανακεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κανακεύω | κανακέψω | κανακεύομαι | κανακευτώ |
| 2 sg | κανακεύεις | κανακέψεις | κανακεύεσαι | κανακευτείς |
| 3 sg | κανακεύει | κανακέψει | κανακεύεται | κανακευτεί |
| 1 pl | κανακεύουμε, [‑ομε] | κανακέψουμε, [‑ομε] | κανακευόμαστε | κανακευτούμε |
| 2 pl | κανακεύετε | κανακέψετε | κανακεύεστε, κανακευόσαστε | κανακευτείτε |
| 3 pl | κανακεύουν(ε) | κανακέψουν(ε) | κανακεύονται | κανακευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κανάκευα | κανάκεψα | κανακευόμουν(α) | κανακεύτηκα |
| 2 sg | κανάκευες | κανάκεψες | κανακευόσουν(α) | κανακεύτηκες |
| 3 sg | κανάκευε | κανάκεψε | κανακευόταν(ε) | κανακεύτηκε |
| 1 pl | κανακεύαμε | κανακέψαμε | κανακευόμασταν, (‑όμαστε) | κανακευτήκαμε |
| 2 pl | κανακεύατε | κανακέψατε | κανακευόσασταν, (‑όσαστε) | κανακευτήκατε |
| 3 pl | κανάκευαν, κανακεύαν(ε) | κανάκεψαν, κανακέψαν(ε) | κανακεύονταν, (κανακευόντουσαν) | κανακεύτηκαν, κανακευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κανακεύω ➤ | θα κανακέψω ➤ | θα κανακεύομαι ➤ | θα κανακευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κανακεύεις, … | θα κανακέψεις, … | θα κανακεύεσαι, … | θα κανακευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κανακέψει έχω, έχεις, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κανακευτεί είμαι, είσαι, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κανακέψει είχα, είχες, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κανακευτεί ήμουν, ήσουν, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κανακέψει θα έχω, θα έχεις, … κανακεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κανακευτεί θα είμαι, θα είσαι, … κανακεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κανάκευε | κανάκεψε, κανάκευ' 1 | — | κανακέψου |
| 2 pl | κανακεύετε | κανακέψτε, κανακεύτε2 | κανακεύεστε | κανακευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κανακεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κανακέψει ➤ | κανακεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κανακέψει | κανακευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. κανάκευ' τον ("pamper him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ακανάκευτος (akanákeftos, “unpampered”)
- κανακάρης m (kanakáris)
- κανάκεμα n (kanákema, “pampering”)
- and see: κανάκι n (kanáki, “caress”)
References
- ^ κανακεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language