aborderen

Dutch

Etymology

Borrowed from French aborder.

Pronunciation

• IPA^(key): /aː.bɔrˈdeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: abor‧de‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

aborderen

1. (obsolete, nautical) to board

   Synonym: enteren

Inflection

Conjugation of aborderen (weak)
infinitive	aborderen
past singular	abordeerde
past participle	geabordeerd
infinitive	aborderen
gerund	aborderen n
	present tense	past tense
1st person singular	abordeer	abordeerde
2nd person sing. (jij)	abordeert, abordeer2	abordeerde
2nd person sing. (u)	abordeert	abordeerde
2nd person sing. (gij)	abordeert	abordeerde
3rd person singular	abordeert	abordeerde
plural	aborderen	abordeerden
subjunctive sing.1	abordere	abordeerde
subjunctive plur.1	aborderen	abordeerden
imperative sing.	abordeer
imperative plur.1	abordeert
participles	aborderend	geabordeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.