adiuvo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 02:21, 15 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: adiuvò

Italian

Verb

adiuvo

  1. first-person singular present indicative of adiuvare

Latin

Alternative forms

Etymology

From ad- (towards) +‎ iuvō (help).

Pronunciation

Verb

adiuvō (present infinitive adiuvāre, perfect active adiūvī, supine adiūtum); first conjugation

  1. I help, assist
  2. (figuratively) I cheer

Usage notes

In very rare circumstances, the perfect is adiuvāvī and the supine is adiuvātum.

Conjugation

   Conjugation of adiuvō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adiuvō adiuvās adiuvat adiuvāmus adiuvātis adiuvant
imperfect adiuvābam adiuvābās adiuvābat adiuvābāmus adiuvābātis adiuvābant
future adiuvābō adiuvābis adiuvābit adiuvābimus adiuvābitis adiuvābunt
perfect adiūvī adiūvistī adiūvit adiūvimus adiūvistis adiūvērunt,
adiūvēre
pluperfect adiūveram adiūverās adiūverat adiūverāmus adiūverātis adiūverant
future perfect adiūverō adiūveris adiūverit adiūverimus adiūveritis adiūverint
passive present adiuvor adiuvāris,
adiuvāre
adiuvātur adiuvāmur adiuvāminī adiuvantur
imperfect adiuvābar adiuvābāris,
adiuvābāre
adiuvābātur adiuvābāmur adiuvābāminī adiuvābantur
future adiuvābor adiuvāberis,
adiuvābere
adiuvābitur adiuvābimur adiuvābiminī adiuvābuntur
perfect adiūtus + present active indicative of sum
pluperfect adiūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect adiūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adiuvem adiuvēs adiuvet adiuvēmus adiuvētis adiuvent
imperfect adiuvārem adiuvārēs adiuvāret adiuvārēmus adiuvārētis adiuvārent
perfect adiūverim adiūverīs adiūverit adiūverīmus adiūverītis adiūverint
pluperfect adiūvissem adiūvissēs adiūvisset adiūvissēmus adiūvissētis adiūvissent
passive present adiuver adiuvēris,
adiuvēre
adiuvētur adiuvēmur adiuvēminī adiuventur
imperfect adiuvārer adiuvārēris,
adiuvārēre
adiuvārētur adiuvārēmur adiuvārēminī adiuvārentur
perfect adiūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect adiūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adiuvā adiuvāte
future adiuvātō adiuvātō adiuvātōte adiuvantō
passive present adiuvāre adiuvāminī
future adiuvātor adiuvātor adiuvantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adiuvāre adiūvisse adiūtūrum esse adiuvārī adiūtum esse adiūtum īrī
participles adiuvāns adiūtūrus adiūtus adiuvandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adiuvandī adiuvandō adiuvandum adiuvandō adiūtum adiūtū

Derived terms

Descendants

  • Italian: adiuvare
  • Portuguese: adjuvar
  • English: adjuvate

References

  • adiuvo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers