afwegen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From af +‎ wegen.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɑfʋeːɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -eːɣən

Verb

[edit]

afwegen

  1. (transitive) to weigh, to determine the weight of
  2. (transitive) to consider, to weigh the importance of
    de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen
    To consider the pros and cons.

Conjugation

[edit]
Conjugation of afwegen (strong class 4, separable)
infinitive afwegen
past singular woog af
past participle afgewogen
infinitive afwegen
gerund afwegen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular weeg af woog af afweeg afwoog
2nd person sing. (jij) weegt af, weeg af2 woog af afweegt afwoog
2nd person sing. (u) weegt af woog af afweegt afwoog
2nd person sing. (gij) weegt af woogt af afweegt afwoogt
3rd person singular weegt af woog af afweegt afwoog
plural wegen af wogen af afwegen afwogen
subjunctive sing.1 wege af woge af afwege afwoge
subjunctive plur.1 wegen af wogen af afwegen afwogen
imperative sing. weeg af
imperative plur.1 weegt af
participles afwegend afgewogen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]