ankara
See also: Ankara
Finnish
Etymology
Unknown, possibly from the same source as ankea. Cognate with Karelian ankara.
Pronunciation
Adjective
ankara (comparative ankarampi, superlative ankarin)
- harsh, hard, strict (person)
- harsh, sharp, fierce (weather, winter)
- barren, austere, desolate (landscape)
Declension
Inflection of ankara (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ankara | ankarat | |
genitive | ankaran | ankarien | |
partitive | ankaraa | ankaria | |
illative | ankaraan | ankariin | |
singular | plural | ||
nominative | ankara | ankarat | |
accusative | nom. | ankara | ankarat |
gen. | ankaran | ||
genitive | ankaran | ankarien ankarain rare | |
partitive | ankaraa | ankaria | |
inessive | ankarassa | ankarissa | |
elative | ankarasta | ankarista | |
illative | ankaraan | ankariin | |
adessive | ankaralla | ankarilla | |
ablative | ankaralta | ankarilta | |
allative | ankaralle | ankarille | |
essive | ankarana | ankarina | |
translative | ankaraksi | ankariksi | |
abessive | ankaratta | ankaritta | |
instructive | — | ankarin | |
comitative | — | ankarine |