baş

See also: Appendix:Variations of "bas"

Aromanian

Alternative forms

• bashu
• bash

Verb

baş

1. Variant spelling/orthography of bash.

Usage notes

• The spelling of this word using the ş is following the standard (Daco-) Romanian orthography. The normal way of spelling it in Aromanian is with 'sh' as in the form bashu or bash.

---

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		баш
Abjad		باش

Etymology

From Proto-Turkic *baĺč (“head”).

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑʃ]

Noun

baş (definite accusative başnı, plural başlar)

1. (anatomy) head
2. beginning (the initial portion of some extended thing)

   Synonym: başlanğıc

3. end, side

   o başdan bu başa

   from end to end

   (literally, “from that end to this end”)

   şəhərin o biri başına getmək

   to go to the other side of the city

   başdan başa

   completely, entirely

   (literally, “from end to end”)

4. main, head

   baş aşbaz ― head cook

   baş prokuror ― head prosecutor

   baş cümlə ― main clause

Declension

Declension of baş

	singular	plural
nominative	baş	başlar
definite accusative	başı	başları
dative	başa	başlara
locative	başda	başlarda
ablative	başdan	başlardan
definite genitive	başın	başların

Possessive forms of baş

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	başım	başlarım
sənin (“your”)	başın	başların
onun (“his/her/its”)	başı	başları
bizim (“our”)	başımız	başlarımız
sizin (“your”)	başınız	başlarınız
onların (“their”)	başı or başları	başları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	başımı	başlarımı
sənin (“your”)	başını	başlarını
onun (“his/her/its”)	başını	başlarını
bizim (“our”)	başımızı	başlarımızı
sizin (“your”)	başınızı	başlarınızı
onların (“their”)	başını or başlarını	başlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	başıma	başlarıma
sənin (“your”)	başına	başlarına
onun (“his/her/its”)	başına	başlarına
bizim (“our”)	başımıza	başlarımıza
sizin (“your”)	başınıza	başlarınıza
onların (“their”)	başına or başlarına	başlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	başımda	başlarımda
sənin (“your”)	başında	başlarında
onun (“his/her/its”)	başında	başlarında
bizim (“our”)	başımızda	başlarımızda
sizin (“your”)	başınızda	başlarınızda
onların (“their”)	başında or başlarında	başlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	başımdan	başlarımdan
sənin (“your”)	başından	başlarından
onun (“his/her/its”)	başından	başlarından
bizim (“our”)	başımızdan	başlarımızdan
sizin (“your”)	başınızdan	başlarınızdan
onların (“their”)	başından or başlarından	başlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	başımın	başlarımın
sənin (“your”)	başının	başlarının
onun (“his/her/its”)	başının	başlarının
bizim (“our”)	başımızın	başlarımızın
sizin (“your”)	başınızın	başlarınızın
onların (“their”)	başının or başlarının	başlarının

Derived terms

• baş üstə (“yessir”, interjection)
• başçı (“leader, chief”)
• başıpozuq (“unbridled, uncontrollable”)
• başqan (“chairman”)
• başlıq (“bashlyk”)
• başsağlıq (“condolence”)

 

Related terms

• başlanğıc

---

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *baĺč (“head”).

Noun

baş (accusative [please provide], plural [please provide])

1. head
2. boss
3. beginning

Declension

Declension of baş

nominative	baş
genitive	başnıñ
dative	başqa
accusative	başnı
locative	başta
ablative	baştan

Synonyms

• qafa

---

Kurdish

Adjective

1. good

---

Tatar

Noun

baş

1. head

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbɑʃ]
• Hyphenation: baş

Etymology 1

From Ottoman Turkish باش (baş, “head”), from Proto-Turkic *baĺč (“head”). Cognate with Karakhanid بَشْ (baš, “head”), Old Turkic 𐰉𐱁 (baš, “head”).

Noun

baş (definite accusative başı, plural başlar)

1. (anatomy) head
2. leader of a group
3. outset of something
4. beginning
5. top, summit

Declension

Inflection
Nominative	baş
Definite accusative	başı
	Singular	Plural
Nominative	baş	başlar
Definite accusative	başı	başları
Dative	başa	başlara
Locative	başta	başlarda
Ablative	baştan	başlardan
Genitive	başın	başların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular başım başlarım 2nd singular başın başların 3rd singular başı başları 1st plural başımız başlarımız 2nd plural başınız başlarınız 3rd plural başları başları Definite accusative Singular Plural 1st singular başımı başlarımı 2nd singular başını başlarını 3rd singular başını başlarını 1st plural başımızı başlarımızı 2nd plural başınızı başlarınızı 3rd plural başlarını başlarını Dative Singular Plural 1st singular başıma başlarıma 2nd singular başına başlarına 3rd singular başına başlarına 1st plural başımıza başlarımıza 2nd plural başınıza başlarınıza 3rd plural başlarına başlarına Locative Singular Plural 1st singular başımda başlarımda 2nd singular başında başlarında 3rd singular başında başlarında 1st plural başımızda başlarımızda 2nd plural başınızda başlarınızda 3rd plural başlarında başlarında Ablative Singular Plural 1st singular başımdan başlarımdan 2nd singular başından başlarından 3rd singular başından başlarından 1st plural başımızdan başlarımızdan 2nd plural başınızdan başlarınızdan 3rd plural başlarından başlarından Genitive Singular Plural 1st singular başımın başlarımın 2nd singular başının başlarının 3rd singular başının başlarının 1st plural başımızın başlarımızın 2nd plural başınızın başlarınızın 3rd plural başlarının başlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular başım başlarım 2nd singular başsın başlarsın 3rd singular baş baştır başlar başlardır 1st plural başız başlarız 2nd plural başsınız başlarsınız 3rd plural başlar başlardır

Derived terms

• başbakan
• başbuğ

Related terms

• başçık
• başlamak
• başlı
• başlık
• başsız
• başta
• baştan

 

Synonyms

• kafa
• kelle

Adjective

baş

1. first, primal, principal

Etymology 2

From Proto-Turkic *biāĺč (“wound”).

Noun

baş (definite accusative başı, plural başlar)

1. (dialectal) wound

---

Turkmen

Etymology 1

From Proto-Turkic *baĺč (“head”)

Pronunciation

• IPA^(key): /baʃ/

Noun

baş (definite accusative başy, plural başlar)

1. (anatomy) head

Declension

Declension of baş

	singular	plural
nominative	baş	başy
accusative	başy	başlary
genitive	başyň	başlaryň
dative	başa	başlara
locative	başda	başlarda
ablative	başdan	başlardan

Etymology 2

From Proto-Turkic *biāĺč (“wound”).

Pronunciation

• IPA^(key): /baːʃ/

Noun

baş (definite accusative başy, plural başlar)

1. wound

Declension

Declension of baş

	singular	plural
nominative	baş	başy
accusative	başy	başlary
genitive	başyň	başlaryň
dative	başa	başlara
locative	başda	başlarda
ablative	başdan	başlardan