becijferen

Dutch

Etymology

From be- +‎ cijferen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsɛi̯fərə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧cij‧fe‧ren

Verb

becijferen

1. (transitive) to compute, to calculate

Inflection

Conjugation of becijferen (weak, prefixed)
infinitive	becijferen
past singular	becijferde
past participle	becijferd
infinitive	becijferen
gerund	becijferen n
	present tense	past tense
1st person singular	becijfer	becijferde
2nd person sing. (jij)	becijfert	becijferde
2nd person sing. (u)	becijfert	becijferde
2nd person sing. (gij)	becijfert	becijferde
3rd person singular	becijfert	becijferde
plural	becijferen	becijferden
subjunctive sing.1	becijfere	becijferde
subjunctive plur.1	becijferen	becijferden
imperative sing.	becijfer
imperative plur.1	becijfert
participles	becijferend	becijferd
1) Archaic.