bedoelen

Dutch

Etymology

From be- +‎ doelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈdulə(n)/

• (file)

• Hyphenation: be‧doe‧len
• Rhymes: -ulən

Verb

bedoelen

1. (transitive) to mean
2. (transitive) to intend

Inflection

Conjugation of bedoelen (weak, prefixed)
infinitive	bedoelen
past singular	bedoelde
past participle	bedoeld
infinitive	bedoelen
gerund	bedoelen n
	present tense	past tense
1st person singular	bedoel	bedoelde
2nd person sing. (jij)	bedoelt	bedoelde
2nd person sing. (u)	bedoelt	bedoelde
2nd person sing. (gij)	bedoelt	bedoelde
3rd person singular	bedoelt	bedoelde
plural	bedoelen	bedoelden
subjunctive sing.1	bedoele	bedoelde
subjunctive plur.1	bedoelen	bedoelden
imperative sing.	bedoel
imperative plur.1	bedoelt
participles	bedoelend	bedoeld
1) Archaic.

Derived terms

• bedoeling
• onbedoeld

Descendants

• Afrikaans: bedoel