beperkt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈpɛrkt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧perkt
  • Rhymes: -ɛrkt

Etymology 1

[edit]

From beperken.

Adjective

[edit]

beperkt (comparative beperkter, superlative beperktst)

  1. restricted, limited
    Synonym: beknopt
    Antonyms: uitvoerig, uitgebreid
Declension
[edit]
Declension of beperkt
uninflected beperkt
inflected beperkte
comparative beperkter
positive comparative superlative
predicative/adverbial beperkt beperkter het beperktst
het beperktste
indefinite m./f. sing. beperkte beperktere beperktste
n. sing. beperkt beperkter beperktste
plural beperkte beperktere beperktste
definite beperkte beperktere beperktste
partitive beperkts beperkters
Derived terms
[edit]

Participle

[edit]

beperkt

  1. past participle of beperken
Declension
[edit]
Declension of beperkt
uninflected beperkt
inflected beperkte
positive
predicative/adverbial beperkt
indefinite m./f. sing. beperkte
n. sing. beperkt
plural beperkte
definite beperkte
partitive beperkts

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

beperkt

  1. inflection of beperken:
    1. second/third-person singular present indicative
    2. (archaic) plural imperative