berkelium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Berkelium and berkélium

English[edit]

Chemical element
Bk
Previous: curium (Cm)
Next: californium (Cf)

Etymology[edit]

After Berkeley, California, because of discovery at UC Berkeley, +‎ -ium.

Pronunciation[edit]

  • enPR: bûrkēl'ēəm, IPA(key): /bɜːɹˈkiːliəm/; enPR: bûrk'lēəm, IPA(key): /ˈbɜːɹkliəm/
  • (file)
  • Rhymes: -iːliəm

Noun[edit]

berkelium (uncountable)

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia
  1. A transuranic chemical element (symbol Bk) with an atomic number of 97.

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Translations[edit]

Afrikaans[edit]

Afrikaans Wikipedia has an article on:
Wikipedia af
Chemical element
Bk
Previous: curium (Cm)
Next: kalifornium (Cf)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

berkelium (uncountable)

  1. berkelium

Danish[edit]

Noun[edit]

berkelium

  1. berkelium

Dutch[edit]

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl
Chemical element
Bk
Previous: curium (Cm)
Next: californium (Cf)

Etymology[edit]

Borrowed from English berkelium, though the English did not influence the pronunciation.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌbɛrˈkeː.li.ʏm/
  • (file)
  • Hyphenation: ber‧ke‧li‧um

Noun[edit]

berkelium n (uncountable)

  1. berkelium [from 1950]
    • 1950 January 20, “Berkelium 97”, in Nieuwe Courant, volume 5, number 16, page 1:
      Geleerden van de Universiteit van Berkeley hebben een nieuw element ontdekt, dat de naam ontving „berkelium 97”.[sic] [] Professor Seaborg verklaarde evenwel, dat Berkelium niet gebruikt zou worden voor atoom-doeleinden in verband met „theoretische redenen”.
      Scientists from the University of Berkeley have discovered a new element, that received the name "berkelium-97". [] Professor Seaborg nonetheless explained that berkelium would not be used for nuclear end because of "theoretical reasons".

Finnish[edit]

Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi

Etymology[edit]

Internationalism (see English berkelium).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈberkelium/, [ˈbe̞rk̟e̞ˌlium]
  • Rhymes: -ium
  • Syllabification(key): ber‧ke‧li‧um

Noun[edit]

berkelium

  1. berkelium

Declension[edit]

Inflection of berkelium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative berkelium
genitive berkeliumin
partitive berkeliumia
illative berkeliumiin
singular plural
nominative berkelium
accusative nom. berkelium
gen. berkeliumin
genitive berkeliumin
partitive berkeliumia
inessive berkeliumissa
elative berkeliumista
illative berkeliumiin
adessive berkeliumilla
ablative berkeliumilta
allative berkeliumille
essive berkeliumina
translative berkeliumiksi
abessive berkeliumitta
instructive
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of berkelium (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative berkeliumini
accusative nom. berkeliumini
gen. berkeliumini
genitive berkeliumini
partitive berkeliumiani
inessive berkeliumissani
elative berkeliumistani
illative berkeliumiini
adessive berkeliumillani
ablative berkeliumiltani
allative berkeliumilleni
essive berkeliuminani
translative berkeliumikseni
abessive berkeliumittani
instructive
comitative
second-person singular possessor
singular plural
nominative berkeliumisi
accusative nom. berkeliumisi
gen. berkeliumisi
genitive berkeliumisi
partitive berkeliumiasi
inessive berkeliumissasi
elative berkeliumistasi
illative berkeliumiisi
adessive berkeliumillasi
ablative berkeliumiltasi
allative berkeliumillesi
essive berkeliuminasi
translative berkeliumiksesi
abessive berkeliumittasi
instructive
comitative
first-person plural possessor
singular plural
nominative berkeliumimme
accusative nom. berkeliumimme
gen. berkeliumimme
genitive berkeliumimme
partitive berkeliumiamme
inessive berkeliumissamme
elative berkeliumistamme
illative berkeliumiimme
adessive berkeliumillamme
ablative berkeliumiltamme
allative berkeliumillemme
essive berkeliuminamme
translative berkeliumiksemme
abessive berkeliumittamme
instructive
comitative
second-person plural possessor
singular plural
nominative berkeliuminne
accusative nom. berkeliuminne
gen. berkeliuminne
genitive berkeliuminne
partitive berkeliumianne
inessive berkeliumissanne
elative berkeliumistanne
illative berkeliumiinne
adessive berkeliumillanne
ablative berkeliumiltanne
allative berkeliumillenne
essive berkeliuminanne
translative berkeliumiksenne
abessive berkeliumittanne
instructive
comitative
third-person possessor
singular plural
nominative berkeliuminsa
accusative nom. berkeliuminsa
gen. berkeliuminsa
genitive berkeliuminsa
partitive berkeliumiaan
berkeliumiansa
inessive berkeliumissaan
berkeliumissansa
elative berkeliumistaan
berkeliumistansa
illative berkeliumiinsa
adessive berkeliumillaan
berkeliumillansa
ablative berkeliumiltaan
berkeliumiltansa
allative berkeliumilleen
berkeliumillensa
essive berkeliuminaan
berkeliuminansa
translative berkeliumikseen
berkeliumiksensa
abessive berkeliumittaan
berkeliumittansa
instructive
comitative

Latin[edit]

Latin Wikipedia has an article on:
Wikipedia la

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

berkelium n (genitive berkeliī); second declension

  1. berkelium

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative berkelium berkelia
Genitive berkeliī berkeliōrum
Dative berkeliō berkeliīs
Accusative berkelium berkelia
Ablative berkeliō berkeliīs
Vocative berkelium berkelia

Malay[edit]

Malay Wikipedia has an article on:
Wikipedia ms
Chemical element
Bk
Previous: kurium (Cm)
Next: kalifornium (Cf)

Etymology[edit]

From English berkelium, from Berkeley.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

berkelium

  1. berkelium (chemical element)