bilmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بلمك (bilmek, “to know, understand, recognise”), from Proto-Turkic *bil-mek (“to know”).

Cognate with Old Turkic 𐰋𐰃𐰠 (bil-, “to know”), Karakhanid بِلْماكْ (bilmēk, “to know”), Azerbaijani bilmək (“to know”), Uzbek bilmoq (“to know”).

Pronunciation

• IPA^(key): [bilˈmɛ́c]

Verb

bilmek (third-person singular simple present bilir)

1. (intransitive) to know, be informed of, be aware of; to understand

   Biraz Türkçe biliyorum. ― I know a little Turkish.

2. (intransitive) to know, recognize

Conjugation

Conjugation of bilmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			bilmek
impersonal participle	imperfective		bilen
	perfective		bilmiş
	prospective		bilecek
personal participle	non-prospective		bildiğim	bildiğin	bildiği	bildiğimiz	bildiğiniz	bildikleri
	prospective		bileceğim	bileceğin	bileceği	bileceğimiz	bileceğiniz	bilecekleri
verbal noun			bilme
way of doing			biliş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bilirim	bilirsin	bilir	biliriz	bilirsiniz	bilirler
		imperfective	biliyorum	biliyorsun	biliyor	biliyoruz	biliyorsunuz	biliyorlar
	past	perfective	bildim	bildin	bildi	bildik	bildiniz	bildiler
		imperfective	biliyordum	biliyordun	biliyordu	biliyorduk	biliyordunuz	biliyorlardı (or biliyordular)
	future		bileceğim	bileceksin	bilecek	bileceğiz	bileceksiniz	bilecekler
inferential	perfective		bilmişim	bilmişsin	bilmiş	bilmişiz	bilmişsiniz	bilmişler
	aorist		bilirmişim	bilirmişsin	bilirmiş	bilirmişiz	bilirmişsiniz	bilirlermiş (or bilirmişlar)
	imperfective		biliyormuşum	biliyormuşsun	biliyormuş	biliyormuşuz	biliyormuşsunuz	biliyorlarmış
conditional	simple		bilsem	bilsen	bilse	bilsek	bilseniz	bilseler
	perfective		bilseydim	bilseydin	bilseydi	bilseydik	bilseydiniz	bilseydiler
optative			bileyim	bilesin	bile	bilelim	bilesiniz	bileler
progressive			bilmekteyim	bilmektesin	bilmekte	bilmekteyiz	bilmektesiniz	bilmekteler
necessitative			bilmeliyim	bilmelisin	bilmeli	bilmeliyiz	bilmelisiniz	bilmeliler
imperative				bil	bilsin		bilin	bilsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bilir miyim?	bilir misin?	bilir mi?	bilir miyiz?	bilir misiniz?	bilirler mi?
		imperfective	biliyor muyum?	biliyor musun?	biliyor mu?	biliyor muyuz?	biliyor musunuz?	biliyorlar mı?
	past	perfective	bildim mi?	bildin mi?	bildi mi?	bildik mi?	bildiniz mi?	bildiler mi?
		imperfective	biliyor muydum?	biliyor muydun?	biliyor muydu?	biliyor muyduk?	biliyor muydunuz?	biliyorlar mıydı?
	future		bilecek miyim?	bilecek misin?	bilecek mi?	bilecek miyiz?	bilecek misiniz?	bilecekler mi?
inferential	perfective		bilmiş miyim?	bilmiş misin?	bilmiş mi?	bilmiş miyiz?	bilmiş misiniz?	bilmişler mi?
	aorist		bilir miymişim?	bilir miymişsin?	bilir miymiş?	bilir miymişiz?	bilir miymişsiniz?	bilirler miymiş?
	imperfective		biliyor muymuşum?	biliyor muymuşsun?	biliyor muymuş?	biliyor muymuşuz?	biliyor muymuşsunuz?	biliyorlar mıymış?
conditional	simple		bilsem mi?	bilsen mi?	bilse mi?	bilsek mi?	bilseniz mi?	bilseler mi?
	perfective		bilse miydim?	bilse miydin?	bilse miydi?	bilse miydik?	bilse miydiniz?	bilseler miydi?
progressive			bilmekte miyim?	bilmekte misin?	bilmekte mi?	bilmekte miyiz?	bilmekte misiniz?	bilmekteler mi?
necessitative			bilmeli miyim?	bilmeli misin?	bilmeli mi?	bilmeli miyiz?	bilmeli misiniz?	bilmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			bilmemek
impersonal participle	imperfective		bilmeyen
	perfective		bilmemiş
	prospective		bilmeyecek
personal participle	non-prospective		bilmediğim	bilmediğin	bilmediği	bilmediğimiz	bilmediğiniz	bilmedikleri
	prospective		bilmeyeceğim	bilmeyeceğin	bilmeyeceği	bilmeyeceğimiz	bilmeyeceğiniz	bilmeyecekleri
verbal noun			bilmeme
way of doing			bilmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bilmem	bilmezsin	bilmez	bilmeyiz	bilmezsiniz	bilmezler
		imperfective	bilmiyorum	bilmiyorsun	bilmiyor	bilmiyoruz	bilmiyorsunuz	bilmiyorlar
	past	perfective	bilmedim	bilmedin	bilmedi	bilmedik	bilmediniz	bilmediler
		imperfective	bilmiyordum	bilmiyordun	bilmiyordu	bilmiyorduk	bilmiyordunuz	bilmiyorlardı
	future		bilmeyeceğim	bilmeyeceksin	bilmeyecek	bilmeyeceğiz	bilmeyeceksiniz	bilmeyecekler
inferential	perfective		bilmemişim	bilmemişsin	bilmemiş	bilmemişiz	bilmemişsiniz	bilmemişler
	aorist		bilmezmişim	bilmezmişsin	bilmezmiş	bilmezmişiz	bilmezmişsiniz	bilmezlermiş
	imperfective		bilmiyormuşum	bilmiyormuşsun	bilmiyormuş	bilmiyormuşuz	bilmiyormuşsunuz	bilmiyorlarmış
conditional	simple		bilmesem	bilmesen	bilmese	bilmesek	bilmeseniz	bilmeseler
	perfective		bilmeseydim	bilmeseydin	bilmeseydi	bilmeseydik	bilmeseydiniz	bilmeseydiler
optative			bilmeyeyim	bilmeyesin	bilmeye	bilmeyelim	bilmeyesiniz	bilmeyeler
progressive			bilmemekteyim	bilmemektesin	bilmemekte	bilmemekteyiz	bilmemektesiniz	bilmemekteler
necessitative			bilmemeliyim	bilmemelisin	bilmemeli	bilmemeliyiz	bilmemelisiniz	bilmemeliler
imperative				bilme	bilmesin		bilmeyin	bilmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bilmez miyim?	bilmez misin?	bilmez mi?	bilmez miyiz?	bilmez misiniz?	bilmezler mi?
		imperfective	bilmiyor muyum?	bilmiyor musun?	bilmiyor mu?	bilmiyor muyuz?	bilmiyor musunuz?	bilmiyorlar mı?
	past	perfective	bilmedim mi?	bilmedin mi?	bilmedi mi?	bilmedik mi?	bilmediniz mi?	bilmediler mi?
		imperfective	bilmiyor muydum?	bilmiyor muydun?	bilmiyor muydu?	bilmiyor muyduk?	bilmiyor muydunuz?	bilmiyorlar mıydı?
	future		bilmeyecek miyim?	bilmeyecek misin?	bilmeyecek mi?	bilmeyecek miyiz?	bilmeyecek misiniz?	bilmeyecekler mi?
inferential	perfective		bilmemiş miyim?	bilmemiş misin?	bilmemiş mi?	bilmemiş miyiz?	bilmemiş misiniz?	bilmemişler mi?
	aorist		bilmez miymişim?	bilmez miymişsin?	bilmez miymiş?	bilmez miymişiz?	bilmez miymişsiniz?	bilmezler miymiş?
	imperfective		bilmiyor muymuşum?	bilmiyor muymuşsun?	bilmiyor muymuş?	bilmiyor muymuşuz?	bilmiyor muymuşsunuz?	bilmiyorlar mıymış?
conditional	simple		bilmesem mi?	bilmesen mi?	bilmese mi?	bilmesek mi?	bilmeseniz mi?	bilmeseler mi?
	perfective		bilmese miydim?	bilmese miydin?	bilmese miydi?	bilmese miydik?	bilmese miydiniz?	bilmeseler miydi?
progressive			bilmemekte miyim?	bilmemekte misin?	bilmemekte mi?	bilmemekte miyiz?	bilmemekte misiniz?	bilmemekteler mi?
necessitative			bilmemeli miyim?	bilmemeli misin?	bilmemeli mi?	bilmemeli miyiz?	bilmemeli misiniz?	bilmemeliler mi?

Synonyms

• (to recognize): tanımak

Derived terms

• bilinç
• bilgin

Related terms

• bildik
• bildirmek
• bile
• bilebilmek
• bilecek
• bileli
• bilememek
• bilesi
• bilge
• bilgi
• bili
• bilici
• bilim
• bilinmek
• bilir
• biliş
• bilişmek
• bilme
• bilmece
• bilmemek
• bilmez
• bilmiş

 

---

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *bil-mek (“to know”).

Verb

bilmek

1. to know (something)