dealaigh

Irish

Alternative forms

• dealuigh (superseded)

Etymology

From Middle Irish deiligid.

Verb

dealaigh (present analytic dealaíonn, future analytic dealóidh, verbal noun dealú, past participle dealaithe)

1. to part, separate
2. to distinguish, differentiate
3. to take away
4. (mathematics) to subtract

Conjugation

conjugation of dealaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	dealaím	dealaíonn tú; dealaír†	dealaíonn sé, sí	dealaímid; dealaíonn muid	dealaíonn sibh	dealaíonn siad; dealaíd†	a dhealaíonn; a dhealaíos / a ndealaíonn*; a ndealaíos*	dealaítear
	past	dhealaigh mé; dhealaíos	dhealaigh tú; dhealaís	dhealaigh sé, sí	dhealaíomar; dhealaigh muid	dhealaigh sibh; dhealaíobhair	dhealaigh siad; dhealaíodar	a dhealaigh / ar dhealaigh*	dealaíodh
	past habitual	dhealaínn / ndealaínn‡‡	dhealaíteá / ndealaíteᇇ	dhealaíodh sé, sí / ndealaíodh sé, s퇇	dhealaímis; dhealaíodh muid / ndealaímis‡‡; ndealaíodh muid‡‡	dhealaíodh sibh / ndealaíodh sibh‡‡	dhealaídís; dhealaíodh siad / ndealaídís‡‡; ndealaíodh siad‡‡	a dhealaíodh / a ndealaíodh*	dhealaítí / ndealaít퇇
future		dealóidh mé; dealód; dealóchaidh mé†	dealóidh tú; dealóir†; dealóchaidh tú†	dealóidh sé, sí; dealóchaidh sé, sí†	dealóimid; dealóidh muid; dealóchaimid†; dealóchaidh muid†	dealóidh sibh; dealóchaidh sibh†	dealóidh siad; dealóid†; dealóchaidh siad†	a dhealóidh; a dhealós; a dhealóchaidh†; a dhealóchas† / a ndealóidh*; a ndealós*; a ndealóchaidh*†; a ndealóchas*†	dealófar; dealóchar†
conditional		dhealóinn; dhealóchainn† / ndealóinn‡‡; ndealóchainn†‡‡	dhealófá; dhealóchthᆠ/ ndealófᇇ; ndealóchthᆇ‡	dhealódh sé, sí; dhealóchadh sé, s토/ ndealódh sé, s퇇; ndealóchadh sé, s톇‡	dhealóimis; dhealódh muid; dhealóchaimis†; dhealóchadh muid† / ndealóimis‡‡; ndealódh muid‡‡; ndealóchaimis†‡‡; ndealóchadh muid†‡‡	dhealódh sibh; dhealóchadh sibh† / ndealódh sibh‡‡; ndealóchadh sibh†‡‡	dhealóidís; dhealódh siad; dhealóchadh siad† / ndealóidís‡‡; ndealódh siad‡‡; ndealóchadh siad†‡‡	a dhealódh; a dhealóchadh† / a ndealódh*; a ndealóchadh*†	dhealófaí; dhealóchtha토/ ndealófa퇇; ndealóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndealaí mé; go ndealaíod†	go ndealaí tú; go ndealaír†	go ndealaí sé, sí	go ndealaímid; go ndealaí muid	go ndealaí sibh	go ndealaí siad; go ndealaíd†	—	go ndealaítear
	past	dá ndealaínn	dá ndealaíteá	dá ndealaíodh sé, sí	dá ndealaímis; dá ndealaíodh muid	dá ndealaíodh sibh	dá ndealaídís; dá ndealaíodh siad	—	dá ndealaítí
imperative		dealaím	dealaigh	dealaíodh sé, sí	dealaímis	dealaígí; dealaídh†	dealaídís	—	dealaítear
verbal noun		dealú
past participle		dealaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• deighil
• scar

Derived terms

• scagdhealaigh
• sodhealaithe (“easily separated; isolable”)

References

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “deiligidir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Template:R:ga:Dinneen
• Ó Dónaill, Niall (1977) “dealaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN