demek

See also: demək

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	демек
Roman

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *tē- (“to say, call”)

Pronunciation

• Hyphenation: de‧mek

Verb

demek

1. to mean

   bu ne demek? ― what does it mean?

2. to tell, to say

Conjugation

Conjugation of demek (Northern)

infinitive			demek
gerund			deme
repeated gerund1)			deye
temporal gerund			deyatırğanda
non-future participle			degen
future participle			deyecek
way of doing			dep
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	dermen	dersiñ	der	dermiz	dersiz	derler
		continuous	deym	deysiñ	dey	deymiz	deysiñiz	deyler
		perfect	degemen	degesiñ	degen	degemiz	degesiz	degenler
	past	simple	dedim	dediñ	dedi	dedik	dediñiz	dediler
		continuous	deydim	deydiñ	deydi	deydik	deydiñiz	deydiler
	future		decekmen	deceksiñ	decek	decekmiz	deceksiñiz	decekler
conditional			desem	deseñ	dese	desek	deseñiz	deseler
optative			deyim	deysiñ	dey	deyik	deysiz	deyler
imperative			–	de	–	–	deyin	–
1)Only used for repeatings of a verb.

Related terms

• denilmek (“to be called”)

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “demek”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیمك (demek, “to say”), from Proto-Turkic *tē- (“to say, call”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

demek (third-person singular simple present der) (+ dative)

1. (transitive) to say

   Synonym: söylemek

   o ne dedi? ― what'd he say?

2. (transitive) to call, name, dub

   Synonym: adlandırmak

   yeni oyunumuza "Uzaylıların Saldırısı" diyeceğiz. ― we will call our game "Invasion of the Aliens".

3. (transitive) to mean (alongside imek or değil)

   bu ne demektir? ― what does this mean?

Conjugation

Conjugation of demek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			demek
impersonal participle	imperfective		diyen
	perfective		demiş
	prospective		diyecek
personal participle	non-prospective		dediğim	dediğin	dediği	dediğimiz	dediğiniz	dedikler
	prospective		diyeceğim	diyeceğin	diyeceği	diyeceğimiz	diyeceğiniz	diyecekler
verbal noun			deme
way of doing			diyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	derim	dersin	der	deriz	dersiniz	derler
		imperfective	diyorum	diyorsun	diyor	diyoruz	diyorsunuz	diyorlar
	past	perfective	dedim	dedin	dedi	dedik	dediniz	dediler
		imperfective	diyordum	diyordun	diyordu	diyorduk	diyordunuz	diyorlardı
	future		diyeceğim	diyeceksin	diyecek	diyeceğiz	diyeceksiniz	diyecekler
inferential	perfective		demişim	demişsin	demiş	demişiz	demişsiniz	demişler
	aorist		dermişim	dermişsin	dermiş	dermişiz	dermişsiniz	derlermiş
	imperfective		diyormuşum	diyormuşsun	diyormuş	diyormuşuz	diyormuşsunuz	diyorlarmuş
conditional	simple		desem	desen	dese	desek	deseniz	deseler
	perfective		deseydim	deseydin	deseydi	deseydik	deseydiniz	deseydiler
optative			diyeyim	diyesin	diye	diyelim	diyesiniz	diyeler
progressive			demekteyim	demektesin	demekte	demekteyiz	demektesiniz	demekteler
necessitative			demeliyim	demelisin	demeli	demeliyiz	demelisiniz	demeliler
imperative				de	desin		diyin	desinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	der miyim?	der misin?	der mi?	der miyiz?	der misiniz?	derler mi?
		imperfective	diyor muyum?	diyor musun?	diyor mu?	diyor muyuz?	diyor musunuz?	diyorlar mı?
	past	perfective	dedim mi?	dedin mi?	dedi mi?	dedik mi?	dediniz mi?	dediler mi?
		imperfective	diyor muydum?	diyor muydun?	diyor muydu?	diyor muyduk?	diyor muydunuz?	diyorlar mıydı?
	future		diyecek miyim?	diyecek misin?	diyecek mi?	diyecek miyiz?	diyecek misiniz?	diyecekler mi?
inferential	perfective		demiş miyim?	demiş misin?	demiş mi?	demiş miyiz?	demiş misiniz?	demişler mi?
	aorist		der miymişim?	der miymişsin?	der miymiş?	der miymişiz?	der miymişsiniz?	derler miymiş?
	imperfective		diyor muymuşum?	diyor muymuşsun?	diyor muymuş?	diyor muymuşuz?	diyor muymuşsunuz?	diyorlar mıymış?
conditional	simple		desem mi?	desen mi?	dese mi?	desek mi?	deseniz mi?	deseler mi?
	perfective		dese miydim?	dese miydin?	dese miydi?	dese miydik?	dese miydiniz?	deseler miydi?
progressive			demekte miyim?	demekte misin?	demekte mi?	demekte miyiz?	demekte misiniz?	demekteler mi?
necessitative			demeli miyim?	demeli misin?	demeli mi?	demeli miyiz?	demeli misiniz?	demeliler mi?
Negative declarative
infinitive			dememek
impersonal participle	imperfective		demiyen
	perfective		dememiş
	prospective		demeyecek
personal participle	non-prospective		demediğim	demediğin	demediği	demediğimiz	demediğiniz	demedikler
	prospective		demeyeceğim	demeyeceğin	demeyeceği	demeyeceğimiz	demeyeceğiniz	demeyecekler
verbal noun			dememe
way of doing			demeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	demem	demezsin	demez	demeyiz	demezsiniz	demezler
		imperfective	demiyorum	demiyorsun	demiyor	demiyoruz	demiyorsunuz	demiyorlar
	past	perfective	demedim	demedin	demedi	demedik	demediniz	demediler
		imperfective	demiyordum	demiyordun	demiyordu	demiyorduk	demiyordunuz	demiyordular
	future		demeyeceğim	demeyeceksin	demeyecek	demeyeceğiz	demeyeceksiniz	demeyecekler
inferential	perfective		dememişim	dememişsin	dememiş	dememişiz	dememişsiniz	dememişler
	aorist		demezmişim	demezmişsin	demezmiş	demezmişiz	demezmişsiniz	demezlermiş
	imperfective		demiyormuşum	demiyormuşsun	demiyormuş	demiyormuşuz	demiyormuşsunuz	demiyorlarmuş
conditional	simple		demesem	demesen	demese	demesek	demeseniz	demeseler
	perfective		demeseydim	demeseydin	demeseydi	demeseydik	demeseydiniz	demeseydiler
optative			demeyeyim	demeyesin	demeye	demeyelim	demeyesiniz	demeyeler
progressive			dememekteyim	dememektesin	dememekte	dememekteyiz	dememektesiniz	dememekteler
necessitative			dememeliyim	dememelisin	dememeli	dememeliyiz	dememelisiniz	dememeliler
imperative				deme	demesin		demeyin	demesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	demez miyim?	demez misin?	demez mi?	demez miyiz?	demez misiniz?	demezler mi?
		imperfective	demiyor muyum?	demiyor musun?	demiyor mu?	demiyor muyuz?	demiyor musunuz?	demiyorlar mı?
	past	perfective	demedim mi?	demedin mi?	demedi mi?	demedik mi?	demediniz mi?	demediler mi?
		imperfective	demiyor muydum?	demiyor muydun?	demiyor muydu?	demiyor muyduk?	demiyor muydunuz?	demiyorlar mıydı?
	future		demeyecek miyim?	demeyecek misin?	demeyecek mi?	demeyecek miyiz?	demeyecek misiniz?	demeyecekler mi?
inferential	perfective		dememiş miyim?	dememiş misin?	dememiş mi?	dememiş miyiz?	dememiş misiniz?	dememişler mi?
	aorist		demez miymişim?	demez miymişsin?	demez miymiş?	demez miymişiz?	demez miymişsiniz?	demezler miymiş?
	imperfective		demiyor muymuşum?	demiyor muymuşsun?	demiyor muymuş?	demiyor muymuşuz?	demiyor muymuşsunuz?	demiyorlar mıymış?
conditional	simple		demesem mi?	demesen mi?	demese mi?	demesek mi?	demeseniz mi?	demeseler mi?
	perfective		demese miydim?	demese miydin?	demese miydi?	demese miydik?	demese miydiniz?	demeseler miydi?
progressive			dememekte miyim?	dememekte misin?	dememekte mi?	dememekte miyiz?	dememekte misiniz?	dememekteler mi?
necessitative			dememeli miyim?	dememeli misin?	dememeli mi?	dememeli miyiz?	dememeli misiniz?	dememeliler mi?

Adverb

demek

1. so, that is to say

   Demek bizimle geliyorsun.

   So you're coming with us.

Derived terms

• dedirmek
• demeç
• denmek
• deyiş
• deyim