dokopać

Polish

From do- +‎ kopać.

dokopać pf (imperfective dokopywać)

(intransitive) to reach some place by digging [with do (+ genitive) ‘where’]
(transitive) to dig out a certain amount of something
(transitive) to kick something towards something
(transitive, colloquial) to beat, to clobber, to defeat (to perform better than someone in a competition) [with dative ‘whom’]
Synonyms: see Thesaurus:bić
(transitive, colloquial) to knock, to slam, to badmouth (to criticize) [with dative ‘whom’]
Synonyms: see Thesaurus:obrażać
(reflexive with się) to kick something into something
(reflexive with się) to dig up (find after long difficulty of searching)

Conjugation of dokopać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dokopać
future tense	1^st	dokopię			dokopiemy
	2^nd	dokopiesz			dokopiecie
	3^rd	dokopie			dokopią
	impersonal	dokopie się
past tense	1^st	dokopałem, -(e)m dokopał	dokopałam, -(e)m dokopała	dokopałom, -(e)m dokopało	dokopaliśmy, -(e)śmy dokopali	dokopałyśmy, -(e)śmy dokopały
	2^nd	dokopałeś, -(e)ś dokopał	dokopałaś, -(e)ś dokopała	dokopałoś, -(e)ś dokopało	dokopaliście, -(e)ście dokopali	dokopałyście, -(e)ście dokopały
	3^rd	dokopał	dokopała	dokopało	dokopali	dokopały
	impersonal	dokopano
conditional	1^st	dokopałbym, bym dokopał	dokopałabym, bym dokopała	dokopałobym, bym dokopało	dokopalibyśmy, byśmy dokopali	dokopałybyśmy, byśmy dokopały
	2^nd	dokopałbyś, byś dokopał	dokopałabyś, byś dokopała	dokopałobyś, byś dokopało	dokopalibyście, byście dokopali	dokopałybyście, byście dokopały
	3^rd	dokopałby, by dokopał	dokopałaby, by dokopała	dokopałoby, by dokopało	dokopaliby, by dokopali	dokopałyby, by dokopały
	impersonal	dokopano by
imperative	1^st	niech dokopię			dokopmy
	2^nd	dokop			dokopcie
	3^rd	niech dokopie			niech dokopią
passive adjectival participle		dokopany	dokopana	dokopane	dokopani	dokopane
anterior adverbial participle		dokopawszy
verbal noun		dokopanie