dolfijn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Dolfijn

Dutch

[edit]
Een springende dolfijn. — A jumping dolphin.
Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

Etymology 1

[edit]

From Middle Dutch delfijn, from Latin delphīnus, from Ancient Greek δελφίς (delphís). Cognate with English dolphin.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔlˈfɛi̯n/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dol‧fijn
  • Rhymes: -ɛi̯n

Noun

[edit]

dolfijn m (plural dolfijnen, diminutive dolfijntje n)

  1. dolphin, sea mammal of the family Delphinidae
    Hypernym: tandwalvis
    Dolfijnen waren heilige dieren voor de oude Grieken, die de dolfijn associëerden met de zonnegod Apollo.
    Dolphins were sacred animals to the ancient Greeks, who associated the dolphin with the sun-god Apollo.
Derived terms
[edit]
[edit]
Descendants
[edit]
  • Afrikaans: dolfyn
  • Papiamentu: dòlfèin
  • West Frisian: dolfyn

Etymology 2

[edit]

From dol (wildly) +‎ fijn (pleasant).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɔl.fɛi̯n/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dol‧fijn

Adjective

[edit]

dolfijn (comparative dolfijner, superlative dolfijnst)

  1. (uncommon) exceptionally amusing, wildly enjoyable
Declension
[edit]
Declension of dolfijn
uninflected dolfijn
inflected dolfijne
comparative dolfijner
positive comparative superlative
predicative/adverbial dolfijn dolfijner het dolfijnst
het dolfijnste
indefinite m./f. sing. dolfijne dolfijnere dolfijnste
n. sing. dolfijn dolfijner dolfijnste
plural dolfijne dolfijnere dolfijnste
definite dolfijne dolfijnere dolfijnste
partitive dolfijns dolfijners