dorobić

Polish

Etymology

From do- +‎ robić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈrɔ.bit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbit͡ɕ
• Syllabification: do‧ro‧bić

Verb

dorobić pf (imperfective dorabiać)

1. (transitive) to make something extra (e.g. keys)
2. (transitive, colloquial) to eke out, to moonlight (to work at a secondary job)
3. (reflexive with się, colloquial) to be quids in

Conjugation

Conjugation of dorobić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dorobić
future tense	1st	dorobię			dorobimy
	2nd	dorobisz			dorobicie
	3rd	dorobi			dorobią
	impersonal	dorobi się
past tense	1st	dorobiłem, -(e)m dorobił	dorobiłam, -(e)m dorobiła	dorobiłom, -(e)m dorobiło	dorobiliśmy, -(e)śmy dorobili	dorobiłyśmy, -(e)śmy dorobiły
	2nd	dorobiłeś, -(e)ś dorobił	dorobiłaś, -(e)ś dorobiła	dorobiłoś, -(e)ś dorobiło	dorobiliście, -(e)ście dorobili	dorobiłyście, -(e)ście dorobiły
	3rd	dorobił	dorobiła	dorobiło	dorobili	dorobiły
	impersonal	dorobiono
conditional	1st	dorobiłbym, bym dorobił	dorobiłabym, bym dorobiła	dorobiłobym, bym dorobiło	dorobilibyśmy, byśmy dorobili	dorobiłybyśmy, byśmy dorobiły
	2nd	dorobiłbyś, byś dorobił	dorobiłabyś, byś dorobiła	dorobiłobyś, byś dorobiło	dorobilibyście, byście dorobili	dorobiłybyście, byście dorobiły
	3rd	dorobiłby, by dorobił	dorobiłaby, by dorobiła	dorobiłoby, by dorobiło	dorobiliby, by dorobili	dorobiłyby, by dorobiły
	impersonal	dorobiono by
imperative	1st	niech dorobię			doróbmy
	2nd	dorób			doróbcie
	3rd	niech dorobi			niech dorobią
passive adjectival participle		dorobiony	dorobiona	dorobione	dorobieni	dorobione
anterior adverbial participle		dorobiwszy
verbal noun		dorobienie

Further reading

• dorobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dorobić in Polish dictionaries at PWN