doskoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From do- +‎ skoczyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: do‧sko‧czyć

Verb[edit]

doskoczyć pf (imperfective doskakiwać)

  1. (intransitive) to jump to, to reach by jumping [+ do (genitive) = to something]
  2. (intransitive, colloquial) to pop, to nip, to call [+ do (genitive) = to/in somewhere]

Conjugation[edit]

Conjugation of doskoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doskoczyć
future tense 1st doskoczę doskoczymy
2nd doskoczysz doskoczycie
3rd doskoczy doskoczą
impersonal doskoczy się
past tense 1st doskoczyłem,
-(e)m doskoczył
doskoczyłam,
-(e)m doskoczyła
doskoczyłom,
-(e)m doskoczyło
doskoczyliśmy,
-(e)śmy doskoczyli
doskoczyłyśmy,
-(e)śmy doskoczyły
2nd doskoczyłeś,
-(e)ś doskoczył
doskoczyłaś,
-(e)ś doskoczyła
doskoczyłoś,
-(e)ś doskoczyło
doskoczyliście,
-(e)ście doskoczyli
doskoczyłyście,
-(e)ście doskoczyły
3rd doskoczył doskoczyła doskoczyło doskoczyli doskoczyły
impersonal doskoczono
conditional 1st doskoczyłbym,
bym doskoczył
doskoczyłabym,
bym doskoczyła
doskoczyłobym,
bym doskoczyło
doskoczylibyśmy,
byśmy doskoczyli
doskoczyłybyśmy,
byśmy doskoczyły
2nd doskoczyłbyś,
byś doskoczył
doskoczyłabyś,
byś doskoczyła
doskoczyłobyś,
byś doskoczyło
doskoczylibyście,
byście doskoczyli
doskoczyłybyście,
byście doskoczyły
3rd doskoczyłby,
by doskoczył
doskoczyłaby,
by doskoczyła
doskoczyłoby,
by doskoczyło
doskoczyliby,
by doskoczyli
doskoczyłyby,
by doskoczyły
impersonal doskoczono by
imperative 1st niech doskoczę doskoczmy
2nd doskocz doskoczcie
3rd niech doskoczy niech doskoczą
anterior adverbial participle doskoczywszy
verbal noun doskoczenie

Further reading[edit]

  • doskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doskoczyć in Polish dictionaries at PWN