epateren

Dutch

Etymology

Borrowed from French épater.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeː.paːˈteː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: epa‧te‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

epateren

1. to amaze, to astound, to baffle

Conjugation

Conjugation of epateren (weak)
infinitive	epateren
past singular	epateerde
past participle	geëpateerd
infinitive	epateren
gerund	epateren n
	present tense	past tense
1st person singular	epateer	epateerde
2nd person sing. (jij)	epateert, epateer2	epateerde
2nd person sing. (u)	epateert	epateerde
2nd person sing. (gij)	epateert	epateerde
3rd person singular	epateert	epateerde
plural	epateren	epateerden
subjunctive sing.1	epatere	epateerde
subjunctive plur.1	epateren	epateerden
imperative sing.	epateer
imperative plur.1	epateert
participles	epaterend	geëpateerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.