esbufegar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
esbufegar (first-person singular present esbufego, first-person singular preterite esbufeguí, past participle esbufegat); root stress: (Central, Balearic) /ɛ/; (Valencian) /e/
- (intransitive) to pant, to gasp, to wheeze
- Synonym: panteixar
Conjugation[edit]
Conjugation of esbufegar (first conjugation, g-gu alternation)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “esbufegar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.