fejetlen

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Adam78 (talk | contribs) as of 14:12, 28 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

fej +‎ -etlen

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈfɛjɛtlɛn]
  • Hyphenation: fe‧jet‧len

Adjective

fejetlen (comparative fejetlenebb, superlative legfejetlenebb)

  1. headless
    Synonym: fej nélküli
    Antonym: fejes
  2. (rare) anarchic, confused, chaotic
    Synonyms: kusza, zűrzavaros, kaotikus

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative fejetlen fejetlenek
accusative fejetlent fejetleneket
dative fejetlennek fejetleneknek
instrumental fejetlennel fejetlenekkel
causal-final fejetlenért fejetlenekért
translative fejetlenné fejetlenekké
terminative fejetlenig fejetlenekig
essive-formal fejetlenként fejetlenekként
essive-modal fejetlenül
inessive fejetlenben fejetlenekben
superessive fejetlenen fejetleneken
adessive fejetlennél fejetleneknél
illative fejetlenbe fejetlenekbe
sublative fejetlenre fejetlenekre
allative fejetlenhez fejetlenekhez
elative fejetlenből fejetlenekből
delative fejetlenről fejetlenekről
ablative fejetlentől fejetlenektől
non-attributive
possessive - singular
fejetlené fejetleneké
non-attributive
possessive - plural
fejetlenéi fejetlenekéi

Coordinate terms

Derived terms