headbangen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from English headbang.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
headbangen
- (intransitive) to headbang [from 1981]
Inflection[edit]
Inflection of headbangen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | headbangen | |||
past singular | headbangde | |||
past participle | geheadbangd | |||
infinitive | headbangen | |||
gerund | headbangen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | headbang | headbangde | ||
2nd person sing. (jij) | headbangt | headbangde | ||
2nd person sing. (u) | headbangt | headbangde | ||
2nd person sing. (gij) | headbangt | headbangde | ||
3rd person singular | headbangt | headbangde | ||
plural | headbangen | headbangden | ||
subjunctive sing.1 | headbange | headbangde | ||
subjunctive plur.1 | headbangen | headbangden | ||
imperative sing. | headbang | |||
imperative plur.1 | headbangt | |||
participles | headbangend | geheadbangd | ||
1) Archaic. |