intorqueo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ torqueō (twist).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

intorqueō (present infinitive intorquēre, perfect active intorsī, supine intortum); second conjugation

  1. to twist, turn or spin around; wrench, sprain; contort
  2. to brandish, hurl or throw towards
  3. to throw or cast against or upon
  4. to throw into confusion

Conjugation[edit]

   Conjugation of intorqueō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present intorqueō intorquēs intorquet intorquēmus intorquētis intorquent
imperfect intorquēbam intorquēbās intorquēbat intorquēbāmus intorquēbātis intorquēbant
future intorquēbō intorquēbis intorquēbit intorquēbimus intorquēbitis intorquēbunt
perfect intorsī intorsistī intorsit intorsimus intorsistis intorsērunt,
intorsēre
pluperfect intorseram intorserās intorserat intorserāmus intorserātis intorserant
future perfect intorserō intorseris intorserit intorserimus intorseritis intorserint
passive present intorqueor intorquēris,
intorquēre
intorquētur intorquēmur intorquēminī intorquentur
imperfect intorquēbar intorquēbāris,
intorquēbāre
intorquēbātur intorquēbāmur intorquēbāminī intorquēbantur
future intorquēbor intorquēberis,
intorquēbere
intorquēbitur intorquēbimur intorquēbiminī intorquēbuntur
perfect intortus + present active indicative of sum
pluperfect intortus + imperfect active indicative of sum
future perfect intortus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present intorqueam intorqueās intorqueat intorqueāmus intorqueātis intorqueant
imperfect intorquērem intorquērēs intorquēret intorquērēmus intorquērētis intorquērent
perfect intorserim intorserīs intorserit intorserīmus intorserītis intorserint
pluperfect intorsissem intorsissēs intorsisset intorsissēmus intorsissētis intorsissent
passive present intorquear intorqueāris,
intorqueāre
intorqueātur intorqueāmur intorqueāminī intorqueantur
imperfect intorquērer intorquērēris,
intorquērēre
intorquērētur intorquērēmur intorquērēminī intorquērentur
perfect intortus + present active subjunctive of sum
pluperfect intortus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present intorquē intorquēte
future intorquētō intorquētō intorquētōte intorquentō
passive present intorquēre intorquēminī
future intorquētor intorquētor intorquentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives intorquēre intorsisse intortūrum esse intorquērī intortum esse intortum īrī
participles intorquēns intortūrus intortus intorquendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
intorquendī intorquendō intorquendum intorquendō intortum intortū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

(See also *intorcĕre.)

References[edit]

  • intorqueo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • intorqueo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • intorqueo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.