jae
Finnish
Etymology
jakaa (“to divide”) > ja- + -e
Pronunciation
Noun
jae
Declension
Inflection of jae (Kotus type 48*D/hame, k-∅ gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | jae | jakeet | ||
genitive | jakeen | jakeiden jakeitten | ||
partitive | jaetta | jakeita | ||
illative | jakeeseen | jakeisiin jakeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | jae | jakeet | ||
accusative | nom. | jae | jakeet | |
gen. | jakeen | |||
genitive | jakeen | jakeiden jakeitten | ||
partitive | jaetta | jakeita | ||
inessive | jakeessa | jakeissa | ||
elative | jakeesta | jakeista | ||
illative | jakeeseen | jakeisiin jakeihin | ||
adessive | jakeella | jakeilla | ||
ablative | jakeelta | jakeilta | ||
allative | jakeelle | jakeille | ||
essive | jakeena | jakeina | ||
translative | jakeeksi | jakeiksi | ||
abessive | jakeetta | jakeitta | ||
instructive | — | jakein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Malay
Noun
jae (plural jae-jae, informal 1st possessive jaeku, 2nd possessive jaemu, 3rd possessive jaenya)