kif

See also: KIF

English

Kif in a jar.

Alternative forms

• kaif, keef, kef, kief

Etymology

From Moroccan Arabic كيف (kīf), from Arabic كَيْف (kayf, “opiate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kiːf/, /kɪf/

Noun

kif (uncountable)

1. A kind of cannabis smoked in Morocco and Algeria, for narcotic or intoxicating effect.
   • 1809, James Grey Jackson, An Account of the Empire of Marocco, VIII:

     The kief, which is the flower and seeds of the plant, is the strongest, and a pipe of it half the size of a common English tobacco-pipe, is sufficient to intoxicate.

   • 1882, C. Rollin-Tilton, translating Edmondo de Amicis, Morocco: Its People & Places:

     I perceived the odour of kif, and recognised the voices of Selam the Second, Abd-el-Rhaman, and others; it was an Arab orgie in full swing.

   • 1982, TC Boyle, Water Music, Penguin 2006, p. 80:

     The trade goods – Persian rugs, salt, muskets, kif – trailed out behind them over the dunes, still lashed to the backs of rotting animals.

   • 2000, JG Ballard, Super-Cannes, Fourth Estate 2011, p. 52:

     ‘Some taxi driver, a Maghrebian…he suddenly swerved. They smoke kief, you know.’

2. The state of relaxed stupor induced by cannabis.
3. The trichome of marijuana, a green powdery substance that falls from dry marijuana high in THC and other cannabinoid compounds.

Translations

Kind of cannabis

• German: Kif m
• Lithuanian: kaifas m
• (deprecated template usage) {{trans-mid}}
• Spanish: quife m

Trichome of marijuana

• German: Skuff (de) m
• (deprecated template usage) {{trans-mid}}

---

Azerbaijani

Etymology

From Persian کیف (kif).

Noun

kif (definite accusative kifni, plural kiflər)

1. (South Azerbaijani) handbag

   Synonyms: çanta, sumka

Declension

Declension of kif

	singular	plural
nominative	kif	kiflər
definite accusative	kifi	kifləri
dative	kifə	kiflərə
locative	kifdə	kiflərdə
ablative	kifdən	kiflərdən
definite genitive	kifin	kiflərin

Possessive forms of kif

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kifim	kiflərim
sənin (“your”)	kifin	kiflərin
onun (“his/her/its”)	kifi	kifləri
bizim (“our”)	kifimiz	kiflərimiz
sizin (“your”)	kifiniz	kifləriniz
onların (“their”)	kifi or kifləri	kifləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kifimi	kiflərimi
sənin (“your”)	kifini	kiflərini
onun (“his/her/its”)	kifini	kiflərini
bizim (“our”)	kifimizi	kiflərimizi
sizin (“your”)	kifinizi	kiflərinizi
onların (“their”)	kifini or kiflərini	kiflərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kifimə	kiflərimə
sənin (“your”)	kifinə	kiflərinə
onun (“his/her/its”)	kifinə	kiflərinə
bizim (“our”)	kifimizə	kiflərimizə
sizin (“your”)	kifinizə	kiflərinizə
onların (“their”)	kifinə or kiflərinə	kiflərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kifimdə	kiflərimdə
sənin (“your”)	kifində	kiflərində
onun (“his/her/its”)	kifində	kiflərində
bizim (“our”)	kifimizdə	kiflərimizdə
sizin (“your”)	kifinizdə	kiflərinizdə
onların (“their”)	kifində or kiflərində	kiflərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kifimdən	kiflərimdən
sənin (“your”)	kifindən	kiflərindən
onun (“his/her/its”)	kifindən	kiflərindən
bizim (“our”)	kifimizdən	kiflərimizdən
sizin (“your”)	kifinizdən	kiflərinizdən
onların (“their”)	kifindən or kiflərindən	kiflərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kifimin	kiflərimin
sənin (“your”)	kifinin	kiflərinin
onun (“his/her/its”)	kifinin	kiflərinin
bizim (“our”)	kifimizin	kiflərimizin
sizin (“your”)	kifinizin	kiflərinizin
onların (“their”)	kifinin or kiflərinin	kiflərinin

---

French

Etymology

From Moroccan Arabic كِيف (kīf), from Arabic كَيْف (kayf, “opiate”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kif/

Noun

kif m (uncountable)

1. kif

Derived terms

• kiffer

Further reading

• “kif”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.

---

Maltese

Etymology

From Arabic كَيْفَ (kayfa). Compare Moroccan Arabic كيف (kīf).

Adverb

kif

1. how