kokka

See also: kok-ka

Finnish

Pronunciation

• Hyphenation: kok‧ka
• Rhymes: -okːɑ
• IPA^(key): /ˈkokːɑ/, [ˈko̞kːɑ̝]

Noun

kokka

1. bow (of a boat)

Declension

Inflection of kokka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation)
nominative		kokka	kokat
genitive		kokan	kokkien
partitive		kokkaa	kokkia
illative		kokkaan	kokkiin
		singular	plural
nominative		kokka	kokat
accusative	nom.	kokka	kokat
	gen.	kokan
genitive		kokan	kokkien kokkain rare
partitive		kokkaa	kokkia
inessive		kokassa	kokissa
elative		kokasta	kokista
illative		kokkaan	kokkiin
adessive		kokalla	kokilla
ablative		kokalta	kokilta
allative		kokalle	kokille
essive		kokkana	kokkina
translative		kokaksi	kokiksi
abessive		kokatta	kokitta
instructive		—	kokin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of kokka (Kotus type 10*A/koira, kk-k gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative kokkani kokkani accusative nom. kokkani kokkani gen. kokkani genitive kokkani kokkieni kokkaini rare partitive kokkaani kokkiani inessive kokassani kokissani elative kokastani kokistani illative kokkaani kokkiini adessive kokallani kokillani ablative kokaltani kokiltani allative kokalleni kokilleni essive kokkanani kokkinani translative kokakseni kokikseni abessive kokattani kokittani instructive — — comitative — kokkineni second-person singular possessor singular plural nominative kokkasi kokkasi accusative nom. kokkasi kokkasi gen. kokkasi genitive kokkasi kokkiesi kokkaisi rare partitive kokkaasi kokkiasi inessive kokassasi kokissasi elative kokastasi kokistasi illative kokkaasi kokkiisi adessive kokallasi kokillasi ablative kokaltasi kokiltasi allative kokallesi kokillesi essive kokkanasi kokkinasi translative kokaksesi kokiksesi abessive kokattasi kokittasi instructive — — comitative — kokkinesi first-person plural possessor singular plural nominative kokkamme kokkamme accusative nom. kokkamme kokkamme gen. kokkamme genitive kokkamme kokkiemme kokkaimme rare partitive kokkaamme kokkiamme inessive kokassamme kokissamme elative kokastamme kokistamme illative kokkaamme kokkiimme adessive kokallamme kokillamme ablative kokaltamme kokiltamme allative kokallemme kokillemme essive kokkanamme kokkinamme translative kokaksemme kokiksemme abessive kokattamme kokittamme instructive — — comitative — kokkinemme second-person plural possessor singular plural nominative kokkanne kokkanne accusative nom. kokkanne kokkanne gen. kokkanne genitive kokkanne kokkienne kokkainne rare partitive kokkaanne kokkianne inessive kokassanne kokissanne elative kokastanne kokistanne illative kokkaanne kokkiinne adessive kokallanne kokillanne ablative kokaltanne kokiltanne allative kokallenne kokillenne essive kokkananne kokkinanne translative kokaksenne kokiksenne abessive kokattanne kokittanne instructive — — comitative — kokkinenne third-person possessor singular plural nominative kokkansa kokkansa accusative nom. kokkansa kokkansa gen. kokkansa genitive kokkansa kokkiensa kokkainsa rare partitive kokkaansa kokkiaan kokkiansa inessive kokassaan kokassansa kokissaan kokissansa elative kokastaan kokastansa kokistaan kokistansa illative kokkaansa kokkiinsa adessive kokallaan kokallansa kokillaan kokillansa ablative kokaltaan kokaltansa kokiltaan kokiltansa allative kokalleen kokallensa kokilleen kokillensa essive kokkanaan kokkanansa kokkinaan kokkinansa translative kokakseen kokaksensa kokikseen kokiksensa abessive kokattaan kokattansa kokittaan kokittansa instructive — — comitative — kokkineen kokkinensa

Synonyms

• keula

Antonyms

• perä

Anagrams

• kakko

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse *koka, from late Proto-Germanic *kukōną (or through a Middle Low German intermediate), either from *kukaz (“cook”) from Latin coquus, or borrowed from Vulgar Latin *coco, cocere, from Latin coquō, coquere.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰɔhka/

  Rhymes: -ɔhka

Verb

kokka (weak verb, third-person singular past indicative kokkaði, supine kokkað)

1. to cook

Conjugation

kokka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kokka
supine (sagnbót)		kokkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kokkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kokka	við kokkum	present (nútíð)	ég kokki	við kokkum
	þú kokkar	þið kokkið		þú kokkir	þið kokkið
	hann, hún, það kokkar	þeir, þær, þau kokka		hann, hún, það kokki	þeir, þær, þau kokki
past (þátíð)	ég kokkaði	við kokkuðum	past (þátíð)	ég kokkaði	við kokkuðum
	þú kokkaðir	þið kokkuðuð		þú kokkaðir	þið kokkuðuð
	hann, hún, það kokkaði	þeir, þær, þau kokkuðu		hann, hún, það kokkaði	þeir, þær, þau kokkuðu
imperative (boðháttur)	kokka (þú)	kokkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kokkaðu	kokkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kokkast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að kokkast
supine (sagnbót)		kokkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kokkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kokkast	við kokkumst	present (nútíð)	ég kokkist	við kokkumst
	þú kokkast	þið kokkist		þú kokkist	þið kokkist
	hann, hún, það kokkast	þeir, þær, þau kokkast		hann, hún, það kokkist	þeir, þær, þau kokkist
past (þátíð)	ég kokkaðist	við kokkuðumst	past (þátíð)	ég kokkaðist	við kokkuðumst
	þú kokkaðist	þið kokkuðust		þú kokkaðist	þið kokkuðust
	hann, hún, það kokkaðist	þeir, þær, þau kokkuðust		hann, hún, það kokkaðist	þeir, þær, þau kokkuðust
imperative (boðháttur)	kokkast (þú)	kokkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kokkastu	kokkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

kokkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kokkaður	kokkuð	kokkað		kokkaðir	kokkaðar	kokkuð
accusative (þolfall)	kokkaðan	kokkaða	kokkað		kokkaða	kokkaðar	kokkuð
dative (þágufall)	kokkuðum	kokkaðri	kokkuðu		kokkuðum	kokkuðum	kokkuðum
genitive (eignarfall)	kokkaðs	kokkaðrar	kokkaðs		kokkaðra	kokkaðra	kokkaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	kokkaði	kokkaða	kokkaða		kokkuðu	kokkuðu	kokkuðu
accusative (þolfall)	kokkaða	kokkuðu	kokkaða		kokkuðu	kokkuðu	kokkuðu
dative (þágufall)	kokkaða	kokkuðu	kokkaða		kokkuðu	kokkuðu	kokkuðu
genitive (eignarfall)	kokkaða	kokkuðu	kokkaða		kokkuðu	kokkuðu	kokkuðu

Synonyms

• (cook): elda

Noun

1. indefinite accusative plural of kokkur
2. indefinite genitive plural of kokkur

---

Japanese

Romanization

kokka

1. Rōmaji transcription of こっか

---

Maltese

Kokka

Etymology

Probably from Sicilian cucca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔkːɐ/

Noun

, (Alternative plural: kokkiet)

1. owl

Related terms

• kokk (collective plural)

---

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• kokken (Etymology 2)

Noun

kokka m or f

1. definite feminine singular of kokke

---

Norwegian Nynorsk

Noun

kokka f

1. definite singular of kokke