kwalificeren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From earlier qualifieren, borrowed from French qualifier, from Medieval Latin quālificāre.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kʋaː.li.fiˈseː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kwa‧li‧fi‧ce‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

kwalificeren

  1. (reflexive) to qualify (to become competent or eligible for some position or task)
  2. (transitive) to qualify (to describe or characterize something by listing its qualities)

Conjugation

[edit]
Conjugation of kwalificeren (weak)
infinitive kwalificeren
past singular kwalificeerde
past participle gekwalificeerd
infinitive kwalificeren
gerund kwalificeren n
present tense past tense
1st person singular kwalificeer kwalificeerde
2nd person sing. (jij) kwalificeert, kwalificeer2 kwalificeerde
2nd person sing. (u) kwalificeert kwalificeerde
2nd person sing. (gij) kwalificeert kwalificeerde
3rd person singular kwalificeert kwalificeerde
plural kwalificeren kwalificeerden
subjunctive sing.1 kwalificere kwalificeerde
subjunctive plur.1 kwalificeren kwalificeerden
imperative sing. kwalificeer
imperative plur.1 kwalificeert
participles kwalificerend gekwalificeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]
[edit]