líta

See also: lita, Lita, litá, and -lita

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈlʊita]
• Rhymes: -ʊita

Etymology 1

From Old Norse líta, from Proto-Germanic *wlītaną.

Verb

líta (third person singular past indicative leit, third person plural past indicative litu, supine litið)

1. to look

Conjugation

Conjugation of líta (group v-35)
infinitive	líta
supine	litið
participle (a26)1	lítandi	litin
	present	past
first singular	líti	leit
second singular	lítur	leitst
third singular	lítur	leit
plural	líta	litu
	imperative
singular	lít!
plural	lítið!
1Only the past participle being declined.

Etymology 2

From Old Norse hlíta.

Verb

líta (third person singular past indicative leit, third person plural past indicative litu, supine litið)

1. to be responsible

Conjugation

Conjugation of líta (group v-35)
infinitive	líta
supine	litið
participle (a26)1	lítandi	litin
	present	past
first singular	líti	leit
second singular	lítur	leitst
third singular	lítur	leit
plural	líta	litu
	imperative
singular	lít!
plural	lítið!
1Only the past participle being declined.

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse líta, from Proto-Germanic *wlītaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈliːta/
• Rhymes: -iːta
• Homophone: lýta

Verb

líta (strong verb, third-person singular past indicative leit, third-person plural past indicative litu, supine litið)

1. (intransitive) look
2. (transitive) see

Conjugation

líta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að líta
supine (sagnbót)		litið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lítandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lít	við lítum	present (nútíð)	ég líti	við lítum
	þú lítur	þið lítið		þú lítir	þið lítið
	hann, hún, það lítur	þeir, þær, þau líta		hann, hún, það líti	þeir, þær, þau líti
past (þátíð)	ég leit	við litum	past (þátíð)	ég liti	við litum
	þú leist	þið lituð		þú litir	þið lituð
	hann, hún, það leit	þeir, þær, þau litu		hann, hún, það liti	þeir, þær, þau litu
imperative (boðháttur)	lít (þú)	lítið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	líttu	lítiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

litinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	litinn	litin	litið		litnir	litnar	litin
accusative (þolfall)	litinn	litna	litið		litna	litnar	litin
dative (þágufall)	litnum	litinni	litnu		litnum	litnum	litnum
genitive (eignarfall)	litins	litinnar	litins		litinna	litinna	litinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	litni	litna	litna		litnu	litnu	litnu
accusative (þolfall)	litna	litnu	litna		litnu	litnu	litnu
dative (þágufall)	litna	litnu	litna		litnu	litnu	litnu
genitive (eignarfall)	litna	litnu	litna		litnu	litnu	litnu

Synonyms

• (look): horfa, gá, kíkja
• (see): sjá, berja augum

Derived terms

Derived terms

• líta aftur (to retrospect)
• líta á með vanþóknun (to frown on)
• líta á (to look at, to eye)
• líta eftir (to look after)
• líta framhjá (to overlook, set aside, put aside)

• líta inn hjá (look in on, stop by)
• líta inn (to drop in, look in)
• líta niður á
• líta snöggvast á
• lítast

• lítast á
• líta um öxl
• líta undan (to outface)
• líta upp til
• líta yfir

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

---

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wlītaną, cognate with Old English wlītan (“see, look at”), Gothic 𐍅𐌻𐌹𐍄𐍃 (wlits, “looks, appearance”).

Verb

líta (singular past indicative leit, plural past indicative litu, past participle litinn)

1. look
2. see

Conjugation

Conjugation of líta — active (strong class 1)

infinitive	líta
present participle	lítandi
past participle	litinn
indicative	present	past
1st-person singular	lít	leit
2nd-person singular	lítr	leizt
3rd-person singular	lítr	leit
1st-person plural	lítum	litum
2nd-person plural	lítið	lituð
3rd-person plural	líta	litu
subjunctive	present	past
1st-person singular	líta	lita
2nd-person singular	lítir	litir
3rd-person singular	líti	liti
1st-person plural	lítim	litim
2nd-person plural	lítið	litið
3rd-person plural	líti	liti
imperative	present
2nd-person singular	lít
1st-person plural	lítum
2nd-person plural	lítið

Conjugation of líta — mediopassive (strong class 1)

infinitive	lítask
present participle	lítandisk
past participle	litizk
indicative	present	past
1st-person singular	lítumk	litumk
2nd-person singular	lízk	leizk
3rd-person singular	lízk	leizk
1st-person plural	lítumsk	litumsk
2nd-person plural	lítizk	lituzk
3rd-person plural	lítask	litusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	lítumk	litumk
2nd-person singular	lítisk	litisk
3rd-person singular	lítisk	litisk
1st-person plural	lítimsk	litimsk
2nd-person plural	lítizk	litizk
3rd-person plural	lítisk	litisk
imperative	present
2nd-person singular	lízk
1st-person plural	lítumsk
2nd-person plural	lítizk

Descendants

• Faroese: líta
• Icelandic: líta
• Norwegian Nynorsk: lita

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)