obowiązać

Polish

Etymology

From ob- +‎ o- +‎ wiązać. Compare obwiązać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔˈvjɔw̃.zat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃zat͡ɕ
• Syllabification: o‧bo‧wią‧zać

Verb

obowiązać pf (imperfective obowiązywać)

1. (transitive, archaic) to bind, to oblige (compel by authority, law, duty or other social tie)

Conjugation

Conjugation of obowiązać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obowiązać
future tense	1st	obowiążę			obowiążemy
	2nd	obowiążesz			obowiążecie
	3rd	obowiąże			obowiążą
	impersonal	obowiąże się
past tense	1st	obowiązałem, -(e)m obowiązał	obowiązałam, -(e)m obowiązała	obowiązałom, -(e)m obowiązało	obowiązaliśmy, -(e)śmy obowiązali	obowiązałyśmy, -(e)śmy obowiązały
	2nd	obowiązałeś, -(e)ś obowiązał	obowiązałaś, -(e)ś obowiązała	obowiązałoś, -(e)ś obowiązało	obowiązaliście, -(e)ście obowiązali	obowiązałyście, -(e)ście obowiązały
	3rd	obowiązał	obowiązała	obowiązało	obowiązali	obowiązały
	impersonal	obowiązano
conditional	1st	obowiązałbym, bym obowiązał	obowiązałabym, bym obowiązała	obowiązałobym, bym obowiązało	obowiązalibyśmy, byśmy obowiązali	obowiązałybyśmy, byśmy obowiązały
	2nd	obowiązałbyś, byś obowiązał	obowiązałabyś, byś obowiązała	obowiązałobyś, byś obowiązało	obowiązalibyście, byście obowiązali	obowiązałybyście, byście obowiązały
	3rd	obowiązałby, by obowiązał	obowiązałaby, by obowiązała	obowiązałoby, by obowiązało	obowiązaliby, by obowiązali	obowiązałyby, by obowiązały
	impersonal	obowiązano by
imperative	1st	niech obowiążę			obowiążmy
	2nd	obowiąż			obowiążcie
	3rd	niech obowiąże			niech obowiążą
passive adjectival participle		obowiązany	obowiązana	obowiązane	obowiązani	obowiązane
anterior adverbial participle		obowiązawszy
verbal noun		obowiązanie

Derived terms

adjective

• obowiązany

 

noun

• obowiązek

 

verb

• zobowiązać

 

Further reading

• obowiązać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obowiązać in Polish dictionaries at PWN