oturmak

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish اوتورمق‎ (oturmak, “to sit, incubate, live, remain”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (otur-, “to sit”), from earlier *oltur-, from Proto-Turkic *ol-tur- (“to sit”),^[1] akin to *ol-ur- (“to sit”) both being causative forms of Proto-Turkic *ol- (“to be”).^[2] Proto-Turkic *ol(u)-'s relation to Karakhanid [script needed] (olmāq, “to be, become ripe”), and Turkish olmak (“to be, become, happen, exist, be situated”) is not clear, at least the Turkish form is thought to be from Proto-Turkic *bōl- (“to become”). The -/l/- in -/lt/- cluster was lost, compare a similar case in getir- (<*gẹl-tür-).

Verb[edit]

oturmak (third-person singular simple present oturur)

(intransitive) to sit
Bir saattir bilgisayar karşısında oturuyorum. ― I have been sitting in front of the computer for an hour.
(intransitive, with dative case) to sit down (on), sit (upon)
(intransitive, with locative case) to reside, dwell in
(intransitive) to fit on
(intransitive) to settle, subside
(intransitive) to catch on, take root, become popular, be accepted

Conjugation[edit]

positive - declarative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	(onlar)
direct	nonpast	aorist	otururum	oturursun	oturur	otururuz	oturursunuz	otururlar
		imperfective	oturuyorum	oturuyorsun	oturuyor	oturuyoruz	oturuyorsunuz	oturuyorlar
		prospective	oturacağım	oturacaksın	oturacak	oturacağız	oturacaksınız	oturacaklar
	past	perfective	oturdum	oturdun	oturdu	oturduk	oturdunuz	oturdular
	past	imperfective	oturuyordum	oturuyordun	oturuyordu	oturuyorduk	oturuyordunuz	oturuyorlardı
indirect		perfective	oturmuşum	oturmuşsun	oturmuş	oturmuşuz	oturmuşsunuz	oturmuşlar
		aorist	otururmuşum	otururmuşsun	otururmuş	otururmuşuz	otururmuşsunuz	otururlarmuş
		imperfective	oturuyormuşum	oturuyormuşsun	oturuyormuş	oturuyormuşuz	oturuyormuşsunuz	oturuyorlarmuş

positive - interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	(onlar)
direct	nonpast	aorist	oturur muyum?	oturur musun?	oturur mu?	oturur muyuz?	oturur musunuz?	otururlar mı?
		imperfective	oturuyor muyum?	oturuyor musun?	oturuyor mu?	oturuyor muyuz?	oturuyor musunuz?	oturuyorlar mı?
		prospective	oturacak mıyım?	oturacak mısın?	oturacak mı?	oturacak mıyız?	oturacak mısınız?	oturacaklar mı?
	past	perfective	oturdum mu?	oturdun mu?	oturdu mu?	oturduk mu?	oturdunuz mu?	oturdular mu?
	past	imperfective	oturuyor muydum?	oturuyor muydun?	oturuyor muydu?	oturuyor muyduk?	oturuyor muydunuz?	oturuyorlar mıydı?
indirect		perfective	oturmuş muyum?	oturmuş musun?	oturmuş mu?	oturmuş muyuz?	oturmuş musunuz?	oturmuşlar mu?
		aorist	oturur muymuşum?	oturur muymuşsun?	oturur muymuş?	oturur muymuşuz?	oturur muymuşsunuz?	otururlar mıymuş?
		imperfective	oturuyor muymuşum?	oturuyor muymuşsun?	oturuyor muymuş?	oturuyor muymuşuz?	oturuyor muymuşsunuz?	oturuyorlar mıymış?

negative - declarative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	(onlar)
direct	nonpast	aorist	oturmam	oturmazsın	oturmaz	oturmayız	oturmazsınız	oturmazlar
		imperfective	oturmuyorum	oturmuyorsun	oturmuyor	oturmuyoruz	oturmuyorsunuz	oturmuyorlar
		prospective	oturmayacağım	oturmayacaksın	oturmayacak	oturmayacağız	oturmayacaksınız	oturmayacaklar
	past	perfective	oturmadım	oturmadın	oturmadı	oturmadık	oturmadınız	oturmadılar
	past	imperfective	oturmuyordum	oturmuyordun	oturmuyordu	oturmuyorduk	oturmuyordunuz	oturmuyorlardı
indirect		perfective	oturmamuşum	oturmamuşsun	oturmamuş	oturmamuşuz	oturmamuşsunuz	oturmamuşlar
		aorist	oturmazmuşım	oturmazmuşsın	oturmazmuş	oturmazmuşız	oturmazmuşsınız	oturmazlarmuş
		imperfective	oturmuyormuşum	oturmuyormuşsun	oturmuyormuş	oturmuyormuşuz	oturmuyormuşsunuz	oturmuyorlarmuş

negative - interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	(onlar)
direct	nonpast	aorist	oturmaz mıyım?	oturmaz mısın?	oturmaz mı?	oturmaz mıyız?	oturmaz mısınız?	oturmazlar mı?
		imperfective	oturmuyor muyum?	oturmuyor musun?	oturmuyor mu?	oturmuyor muyuz?	oturmuyor musunuz?	oturmuyorlar mı?
		prospective	oturmayacak mıyım?	oturmayacak mısın?	oturmayacak mı?	oturmayacak mıyız?	oturmayacak mısınız?	oturmayacaklar mı?
	past	perfective	oturmadım mı?	oturmadın mı?	oturmadı mı?	oturmadık mı?	oturmadınız mı?	oturmadılar mı?
	past	imperfective	oturmuyor muydum?	oturmuyor muydun?	oturmuyor muydu?	oturmuyor muyduk?	oturmuyor muydunuz?	oturmuyorlar mıydı?
indirect		perfective	oturmamuş muyum?	oturmamuş musun?	oturmamuş mu?	oturmamuş muyuz?	oturmamuş musunuz?	oturmamuşlar mu?
		aorist	oturmaz mıymuşım?	oturmaz mıymuşsın?	oturmaz mımuş?	oturmaz mıymuşız?	oturmaz mıymuşsınız?	oturmazlar mıymuş?
		imperfective	oturmuyor muymuşum?	oturmuyor muymuşsun?	oturmuyor muymuş?	oturmuyor muymuşuz?	oturmuyor muymuşsunuz?	oturmuyorlar mıymış?

Related terms[edit]

References[edit]

^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) , “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) , “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) , “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[2] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) , “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1]

[2]