pierniczyć

Polish

Etymology

From piernik +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pjɛrˈɲi.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: pier‧ni‧czyć

Verb

pierniczyć impf

1. (transitive, colloquial, euphemistic) to fib, to talk nonsense

   Synonyms: pieprzyć, pierdolić

2. (reflexive with się, colloquial) to coddle, to handle with kid gloves [+ z (instrumental) = someone/something]

   Synonym: cackać się

Conjugation

Conjugation of pierniczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pierniczyć
present tense	1st	pierniczę			pierniczymy
	2nd	pierniczysz			pierniczycie
	3rd	pierniczy			pierniczą
	impersonal	pierniczy się
past tense	1st	pierniczyłem, -(e)m pierniczył	pierniczyłam, -(e)m pierniczyła	pierniczyłom, -(e)m pierniczyło	pierniczyliśmy, -(e)śmy pierniczyli	pierniczyłyśmy, -(e)śmy pierniczyły
	2nd	pierniczyłeś, -(e)ś pierniczył	pierniczyłaś, -(e)ś pierniczyła	pierniczyłoś, -(e)ś pierniczyło	pierniczyliście, -(e)ście pierniczyli	pierniczyłyście, -(e)ście pierniczyły
	3rd	pierniczył	pierniczyła	pierniczyło	pierniczyli	pierniczyły
	impersonal	pierniczono
future tense	1st	będę pierniczył, będę pierniczyć	będę pierniczyła, będę pierniczyć	będę pierniczyło, będę pierniczyć	będziemy pierniczyli, będziemy pierniczyć	będziemy pierniczyły, będziemy pierniczyć
	2nd	będziesz pierniczył, będziesz pierniczyć	będziesz pierniczyła, będziesz pierniczyć	będziesz pierniczyło, będziesz pierniczyć	będziecie pierniczyli, będziecie pierniczyć	będziecie pierniczyły, będziecie pierniczyć
	3rd	będzie pierniczył, będzie pierniczyć	będzie pierniczyła, będzie pierniczyć	będzie pierniczyło, będzie pierniczyć	będą pierniczyli, będą pierniczyć	będą pierniczyły, będą pierniczyć
	impersonal	będzie pierniczyć się
conditional	1st	pierniczyłbym, bym pierniczył	pierniczyłabym, bym pierniczyła	pierniczyłobym, bym pierniczyło	pierniczylibyśmy, byśmy pierniczyli	pierniczyłybyśmy, byśmy pierniczyły
	2nd	pierniczyłbyś, byś pierniczył	pierniczyłabyś, byś pierniczyła	pierniczyłobyś, byś pierniczyło	pierniczylibyście, byście pierniczyli	pierniczyłybyście, byście pierniczyły
	3rd	pierniczyłby, by pierniczył	pierniczyłaby, by pierniczyła	pierniczyłoby, by pierniczyło	pierniczyliby, by pierniczyli	pierniczyłyby, by pierniczyły
	impersonal	pierniczono by
imperative	1st	niech pierniczę			pierniczmy
	2nd	piernicz			pierniczcie
	3rd	niech pierniczy			niech pierniczą
active adjectival participle		pierniczący	piernicząca	pierniczące	pierniczący	pierniczące
passive adjectival participle		pierniczony	pierniczona	pierniczone	pierniczeni	pierniczone
contemporary adverbial participle		piernicząc
verbal noun		pierniczenie

Derived terms

verbs

• spierniczać
• spierniczyć

 

Further reading

• pierniczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pierniczyć in Polish dictionaries at PWN