pobieleć

Polish[edit]

From po- +‎ bieleć.

pobieleć pf (imperfective bieleć)

Conjugation of pobieleć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pobieleć
future tense	1^st	pobieleję			pobielejemy
	2^nd	pobielejesz			pobielejecie
	3^rd	pobieleje			pobieleją
	impersonal	pobieleje się
past tense	1^st	pobielałem, -(e)m pobielał	pobielałam, -(e)m pobielała	pobielałom, -(e)m pobielało	pobieleliśmy, -(e)śmy pobieleli	pobielałyśmy, -(e)śmy pobielały
	2^nd	pobielałeś, -(e)ś pobielał	pobielałaś, -(e)ś pobielała	pobielałoś, -(e)ś pobielało	pobieleliście, -(e)ście pobieleli	pobielałyście, -(e)ście pobielały
	3^rd	pobielał	pobielała	pobielało	pobieleli	pobielały
	impersonal	pobielano
conditional	1^st	pobielałbym, bym pobielał	pobielałabym, bym pobielała	pobielałobym, bym pobielało	pobielelibyśmy, byśmy pobieleli	pobielałybyśmy, byśmy pobielały
	2^nd	pobielałbyś, byś pobielał	pobielałabyś, byś pobielała	pobielałobyś, byś pobielało	pobielelibyście, byście pobieleli	pobielałybyście, byście pobielały
	3^rd	pobielałby, by pobielał	pobielałaby, by pobielała	pobielałoby, by pobielało	pobieleliby, by pobieleli	pobielałyby, by pobielały
	impersonal	pobielano by
imperative	1^st	niech pobieleję			pobielejmy
	2^nd	pobielej			pobielejcie
	3^rd	niech pobieleje			niech pobieleją
anterior adverbial participle		pobielawszy
verbal noun		pobielenie

adjective

adjectives

nouns

verbs