pojednać

Polish

Etymology

From po- +‎ jednać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈjɛd.nat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛdnat͡ɕ
• Syllabification: po‧jed‧nać

Verb

pojednać pf (imperfective jednać or pojednywać)

1. (transitive) to reconcile, to atone

   Synonym: pogodzić się

2. (reflexive with się) to say sorry to one another [with z (+ instrumental) ‘to something’]

   Synonym: pogodzić się

Conjugation

Conjugation of pojednać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pojednać
future tense	1st	pojednam			pojednamy
	2nd	pojednasz			pojednacie
	3rd	pojedna			pojednają
	impersonal	pojedna się
past tense	1st	pojednałem, -(e)m pojednał	pojednałam, -(e)m pojednała	pojednałom, -(e)m pojednało	pojednaliśmy, -(e)śmy pojednali	pojednałyśmy, -(e)śmy pojednały
	2nd	pojednałeś, -(e)ś pojednał	pojednałaś, -(e)ś pojednała	pojednałoś, -(e)ś pojednało	pojednaliście, -(e)ście pojednali	pojednałyście, -(e)ście pojednały
	3rd	pojednał	pojednała	pojednało	pojednali	pojednały
	impersonal	pojednano
conditional	1st	pojednałbym, bym pojednał	pojednałabym, bym pojednała	pojednałobym, bym pojednało	pojednalibyśmy, byśmy pojednali	pojednałybyśmy, byśmy pojednały
	2nd	pojednałbyś, byś pojednał	pojednałabyś, byś pojednała	pojednałobyś, byś pojednało	pojednalibyście, byście pojednali	pojednałybyście, byście pojednały
	3rd	pojednałby, by pojednał	pojednałaby, by pojednała	pojednałoby, by pojednało	pojednaliby, by pojednali	pojednałyby, by pojednały
	impersonal	pojednano by
imperative	1st	niech pojednam			pojednajmy
	2nd	pojednaj			pojednajcie
	3rd	niech pojedna			niech pojednają
passive adjectival participle		pojednany	pojednana	pojednane	pojednani	pojednane
anterior adverbial participle		pojednawszy
verbal noun		pojednanie

Further reading

• pojednać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pojednać in Polish dictionaries at PWN