połapić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- + Proto-Slavic *lapiti, from *lapati. Calque of Latin comprehendō.[1] First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔɫapit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔɫapit͡ɕ/

Verb

[edit]

połapić pf

  1. (attested in Lesser Poland) to catch, to apprehend
    Synonym: połapać
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 17, 41:
      Gonicz bødø neprzyacele moie y polapø (comprehendam) ie
      [Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapię (comprehendam) je]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 49, 23:
      Rozumeycze temu, gisz zapominacze boga, bicz nekedi ne polapil (nequando rapiat)
      [Rozumiejcie temu, jiż zapominacie Boga, być niekiedy nie połapił (nequando rapiat)]

Descendants

[edit]
  • Polish: połapić

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “połapić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “połapić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish połapić.

Pronunciation

[edit]
 
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ła‧pić

Verb

[edit]

połapić pf

  1. (transitive, obsolete) to catch, to apprehend
    Synonyms: połapać, złapać, schwycić
  2. (transitive, Middle Polish, of animals) to fish, to catch fish
    Synonyms: połowić, złowić
  3. (transitive, Middle Polish) to drag or take by force
  4. (transitive, Middle Polish) to grab, to take to one's hands
    Synonym: chwycić
  5. (transitive, Middle Polish) to kidnap, to abduct, to steal

Conjugation

[edit]
Conjugation of połapić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive połapić
present tense 1st połapię połapimy
2nd połapisz połapicie
3rd połapi połapią
impersonal połapi się
past tense 1st połapiłem,
-(e)m połapił
połapiłam,
-(e)m połapiła
połapiłom,
-(e)m połapiło
połapiliśmy,
-(e)śmy połapili
połapiłyśmy,
-(e)śmy połapiły
2nd połapiłeś,
-(e)ś połapił
połapiłaś,
-(e)ś połapiła
połapiłoś,
-(e)ś połapiło
połapiliście,
-(e)ście połapili
połapiłyście,
-(e)ście połapiły
3rd połapił połapiła połapiło połapili połapiły
impersonal połapiono
future tense 1st będę połapił,
będę połapić
będę połapiła,
będę połapić
będę połapiło,
będę połapić
będziemy połapili,
będziemy połapić
będziemy połapiły,
będziemy połapić
2nd będziesz połapił,
będziesz połapić
będziesz połapiła,
będziesz połapić
będziesz połapiło,
będziesz połapić
będziecie połapili,
będziecie połapić
będziecie połapiły,
będziecie połapić
3rd będzie połapił,
będzie połapić
będzie połapiła,
będzie połapić
będzie połapiło,
będzie połapić
będą połapili,
będą połapić
będą połapiły,
będą połapić
impersonal będzie połapić się
conditional 1st połapiłbym,
bym połapił
połapiłabym,
bym połapiła
połapiłobym,
bym połapiło
połapilibyśmy,
byśmy połapili
połapiłybyśmy,
byśmy połapiły
2nd połapiłbyś,
byś połapił
połapiłabyś,
byś połapiła
połapiłobyś,
byś połapiło
połapilibyście,
byście połapili
połapiłybyście,
byście połapiły
3rd połapiłby,
by połapił
połapiłaby,
by połapiła
połapiłoby,
by połapiło
połapiliby,
by połapili
połapiłyby,
by połapiły
impersonal połapiono by
imperative 1st niech połapię połapmy
2nd połap połapcie
3rd niech połapi niech połapią
active adjectival participle połapiący połapiąca połapiące połapiący połapiące
passive adjectival participle połapiony połapiona połapione połapieni połapione
contemporary adverbial participle połapiąc
verbal noun połapienie

Derived terms

[edit]
noun

References

[edit]

Further reading

[edit]