proscindo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From prō- +‎ scindō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

prōscindō (present infinitive prōscindere, perfect active prōscidī, supine prōscissum); third conjugation

  1. to tear open in front, rend, split, cleave, cut up
  2. (agriculture, of the first ploughing) to plough or break up the land
  3. to cut through, cleave, furrow
  4. (figurative) to censure, castigate, revile, defame, satirize

Conjugation[edit]

   Conjugation of prōscindō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present prōscindō prōscindis prōscindit prōscindimus prōscinditis prōscindunt
imperfect prōscindēbam prōscindēbās prōscindēbat prōscindēbāmus prōscindēbātis prōscindēbant
future prōscindam prōscindēs prōscindet prōscindēmus prōscindētis prōscindent
perfect prōscidī prōscidistī prōscidit prōscidimus prōscidistis prōscidērunt,
prōscidēre
pluperfect prōscideram prōsciderās prōsciderat prōsciderāmus prōsciderātis prōsciderant
future perfect prōsciderō prōscideris prōsciderit prōsciderimus prōscideritis prōsciderint
passive present prōscindor prōscinderis,
prōscindere
prōscinditur prōscindimur prōscindiminī prōscinduntur
imperfect prōscindēbar prōscindēbāris,
prōscindēbāre
prōscindēbātur prōscindēbāmur prōscindēbāminī prōscindēbantur
future prōscindar prōscindēris,
prōscindēre
prōscindētur prōscindēmur prōscindēminī prōscindentur
perfect prōscissus + present active indicative of sum
pluperfect prōscissus + imperfect active indicative of sum
future perfect prōscissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present prōscindam prōscindās prōscindat prōscindāmus prōscindātis prōscindant
imperfect prōscinderem prōscinderēs prōscinderet prōscinderēmus prōscinderētis prōscinderent
perfect prōsciderim prōsciderīs prōsciderit prōsciderīmus prōsciderītis prōsciderint
pluperfect prōscidissem prōscidissēs prōscidisset prōscidissēmus prōscidissētis prōscidissent
passive present prōscindar prōscindāris,
prōscindāre
prōscindātur prōscindāmur prōscindāminī prōscindantur
imperfect prōscinderer prōscinderēris,
prōscinderēre
prōscinderētur prōscinderēmur prōscinderēminī prōscinderentur
perfect prōscissus + present active subjunctive of sum
pluperfect prōscissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present prōscinde prōscindite
future prōscinditō prōscinditō prōscinditōte prōscinduntō
passive present prōscindere prōscindiminī
future prōscinditor prōscinditor prōscinduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives prōscindere prōscidisse prōscissūrum esse prōscindī prōscissum esse prōscissum īrī
participles prōscindēns prōscissūrus prōscissus prōscindendus,
prōscindundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
prōscindendī prōscindendō prōscindendum prōscindendō prōscissum prōscissū

References[edit]

  • proscindo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • proscindo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • proscindo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.