przegonić

Polish

Etymology

From prze- +‎ gonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈɡɔ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
• Syllabification: prze‧go‧nić

Verb

przegonić pf (imperfective przeganiać)

1. (transitive) to drive, to herd, to chase
2. (transitive) to overtake, to pass, to overhaul
3. (transitive) to overtake, to outdo (gain an advantage over)
4. (transitive) to chase off, to shoo
5. (transitive, colloquial) to chivy, to hurry

Conjugation

Conjugation of przegonić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przegonić
future tense	1st	przegonię			przegonimy
	2nd	przegonisz			przegonicie
	3rd	przegoni			przegonią
	impersonal	przegoni się
past tense	1st	przegoniłem, -(e)m przegonił	przegoniłam, -(e)m przegoniła	przegoniłom, -(e)m przegoniło	przegoniliśmy, -(e)śmy przegonili	przegoniłyśmy, -(e)śmy przegoniły
	2nd	przegoniłeś, -(e)ś przegonił	przegoniłaś, -(e)ś przegoniła	przegoniłoś, -(e)ś przegoniło	przegoniliście, -(e)ście przegonili	przegoniłyście, -(e)ście przegoniły
	3rd	przegonił	przegoniła	przegoniło	przegonili	przegoniły
	impersonal	przegoniono
conditional	1st	przegoniłbym, bym przegonił	przegoniłabym, bym przegoniła	przegoniłobym, bym przegoniło	przegonilibyśmy, byśmy przegonili	przegoniłybyśmy, byśmy przegoniły
	2nd	przegoniłbyś, byś przegonił	przegoniłabyś, byś przegoniła	przegoniłobyś, byś przegoniło	przegonilibyście, byście przegonili	przegoniłybyście, byście przegoniły
	3rd	przegoniłby, by przegonił	przegoniłaby, by przegoniła	przegoniłoby, by przegoniło	przegoniliby, by przegonili	przegoniłyby, by przegoniły
	impersonal	przegoniono by
imperative	1st	niech przegonię			przegońmy
	2nd	przegoń			przegońcie
	3rd	niech przegoni			niech przegonią
passive adjectival participle		przegoniony	przegoniona	przegonione	przegonieni	przegonione
anterior adverbial participle		przegoniwszy
verbal noun		przegonienie

Further reading

• przegonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przegonić in Polish dictionaries at PWN