revincio

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 06:15, 13 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From re- (back, again) +‎ vinciō (bind, fasten).

Pronunciation

Verb

revinciō (present infinitive revincīre, perfect active revinxī, supine revīnctum); fourth conjugation

  1. I bind back, tie back, fasten around.
  2. I bind, fasten.

Conjugation

   Conjugation of revinciō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present revinciō revincīs revincit revincīmus revincītis revinciunt
imperfect revinciēbam revinciēbās revinciēbat revinciēbāmus revinciēbātis revinciēbant
future revinciam revinciēs revinciet revinciēmus revinciētis revincient
perfect revinxī revinxistī revinxit revinximus revinxistis revinxērunt,
revinxēre
pluperfect revinxeram revinxerās revinxerat revinxerāmus revinxerātis revinxerant
future perfect revinxerō revinxeris revinxerit revinxerimus revinxeritis revinxerint
passive present revincior revincīris,
revincīre
revincītur revincīmur revincīminī revinciuntur
imperfect revinciēbar revinciēbāris,
revinciēbāre
revinciēbātur revinciēbāmur revinciēbāminī revinciēbantur
future revinciar revinciēris,
revinciēre
revinciētur revinciēmur revinciēminī revincientur
perfect revīnctus + present active indicative of sum
pluperfect revīnctus + imperfect active indicative of sum
future perfect revīnctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present revinciam revinciās revinciat revinciāmus revinciātis revinciant
imperfect revincīrem revincīrēs revincīret revincīrēmus revincīrētis revincīrent
perfect revinxerim revinxerīs revinxerit revinxerīmus revinxerītis revinxerint
pluperfect revinxissem revinxissēs revinxisset revinxissēmus revinxissētis revinxissent
passive present revinciar revinciāris,
revinciāre
revinciātur revinciāmur revinciāminī revinciantur
imperfect revincīrer revincīrēris,
revincīrēre
revincīrētur revincīrēmur revincīrēminī revincīrentur
perfect revīnctus + present active subjunctive of sum
pluperfect revīnctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present revincī revincīte
future revincītō revincītō revincītōte revinciuntō
passive present revincīre revincīminī
future revincītor revincītor revinciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives revincīre revinxisse revīnctūrum esse revincīrī revīnctum esse revīnctum īrī
participles revinciēns revīnctūrus revīnctus revinciendus,
revinciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
revinciendī revinciendō revinciendum revinciendō revīnctum revīnctū

References

  • revincio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • revincio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • revincio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.