siec

See also: sieć

Iu Mien

Numeral

siec

1. seven

---

Polish

Alternative forms

• siekać

Etymology

From Proto-Slavic *sěťi (stem *sěk-), from Proto-Indo-European *sek- (“to cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕɛt͡s/

Verb

siec impf

1. (transitive) to slash, to hack, to scythe, to mow

Conjugation

Conjugation of siec impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim or m inan or f or n
infinitive		siec
present tense	1st	siekę			sieczemy
	2nd	sieczesz			sieczecie
	3rd	siecze			sieką
past tense	1st	siekłem	siekłam		siekliśmy	siekłyśmy
	2nd	siekłeś	siekłaś		siekliście	siekłyście
	3rd	siekł	siekła	siekło	siekli	siekły
future tense	1st	będę siekł1	będę siekła1		będziemy siekli1	będziemy siekły1
	2nd	będziesz siekł1	będziesz siekła1		będziecie siekli1	będziecie siekły1
	3rd	będzie siekł1	będzie siekła1	będzie siekło1	będą siekli1	będą siekły1
conditional	1st	siekłbym	siekłabym		sieklibyśmy	siekłybyśmy
	2nd	siekłbyś	siekłabyś		sieklibyście	siekłybyście
	3rd	siekłby	siekłaby	siekłoby	siekliby	siekłyby
imperative	1st	—			sieczmy
	2nd	siecz			sieczcie
	3rd	niech siecze			niech sieką
active adjectival participle		siekący	siekąca	siekące	siekący	siekące
passive adjectival participle		sieczony	sieczona	sieczone	sieczeni	sieczone
contemporary adverbial participle		siekąc
impersonal past		sieczono
verbal noun		sieczenie
1 or: będę siec, będziesz siec etc.

Synonyms

• (to slash): ciachać, ciąć, chlastać
• (to hack): rąbać
• (to scythe): kosić
• (to mow): żąć

Derived terms

• (noun) sieczka
• (adjective) sieczny

Related terms

• (nouns) siekacz, siekiera, pasieka

Further reading

• siec in Polish dictionaries at PWN